۸٬۱۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''داووديه''' اصحاب ابو سليمان داوود بن على بن خلف اصفهانى (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهرى يكى از ائمه فقهى [[اجتهاد]] در [[اسلام]] می باشند. | |||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
وى در اصل اهل کاشان ولی متولد كوفه بود و در بغداد ساکن شده رياست فقهى سنت و جماعت به وى خاتمه يافت. | وى در اصل اهل کاشان ولی متولد كوفه بود و در بغداد ساکن شده رياست فقهى سنت و جماعت به وى خاتمه يافت. وى دارای تصانيف بسياری بود كه [[محمد بن اسحاق النديم]] در كتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصيل از آن ها ياد كرده است. | ||
وى دارای تصانيف بسياری بود كه محمد بن اسحاق النديم در كتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصيل از آن ها ياد كرده است. | |||
==روش فقهی== | ==روش فقهی== | ||
او در روش فقهى خود از | او در روش فقهى خود از «[[تأویل|تأويل]]» و «رأى» و «[[قیاس|قياس]]» اعراض كرده، به ظاهر [[قرآن]] اكتفا نمود و در باره «اجماع»، قايل به اجماع صحابه پيغمبر و يا «اجماع» همه علماى امت بود و «استحسان و تقليد» را قبول نداشت. | ||
از كسانى كه مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی كتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. <ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> | از كسانى كه مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی كتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. <ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> | ||
===از نظر ابن خلکان=== | |||
ابن خلكان مى نويسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر مى شدند. | |||
==وفات== | ==وفات== |