پرش به محتوا

روحانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
این فرقه را از آن جهت روحانیه می نامند که كه آن ها به ملكوت آسمان ها نظر دارند و به توسط همان ملكوت بالغیان بهشت را می بینند و از نعمات آن بهره مند می شوند. به این فرقه فکریه نیز می گویند، زیرا که فکر را هدف عبادات خود می دانند و در فکر و اندیشه شان با خداوند سخن می گویند و با او مصافحه می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 205</ref>
این فرقه را از آن جهت روحانیه می نامند که كه آن ها به ملكوت آسمان ها نظر دارند و به توسط همان ملكوت بالعیان [[بهشت]] را می بینند و از نعمات آن بهره مند می شوند. به این فرقه فکریه نیز می گویند، زیرا که فکر را هدف عبادات خود می دانند و در فکر و اندیشه شان با خداوند سخن می گویند و با او مصافحه می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 205</ref>
==اعتقادات==
==اعتقادات==
برخی از روحانیه معتقدند که دوستی خداوند بر دل آن ها غلبه کرده و گناه [[سرقت]] و [[زنا]] و نیز [[شرب خمر]] از آنان برداشته شده است زیرا هر چیزی را که بردارند همه مال خداوند است و تصرف در اموال دوست بدون اجازه او [[حلال]] است.  
برخی از روحانیه معتقدند که دوستی خداوند بر دل آن ها غلبه کرده و گناه سرقت و زنا و نیز شرب خمر از آنان برداشته شده است زیرا هر چیزی را که بردارند همه مال خداوند است و تصرف در اموال دوست بدون اجازه او [[حلال]] است.  


==ریاضت==
==ریاضت==
برخی از روحانیه خود را در زندگی دنیایی دچار رنج و دشواری افکندند و غذاهای ناسازگار می خوردند و نیز خوراک های تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیال شان عسل و انگبین می انگاشتند. با این حال برخی از ایشان پس از آن كه مدتى به دنیاپرستى گرائیدند، دنیا را ترك كرده و طعام هاى لذیذ و شراب هاى گوارا و لباس هاى نرم و عطریات خوش بو را فرو گذاردند و دل هاى خود را به ترک آن مشغول کردند.
برخی از روحانیه خود را در زندگی دنیایی دچار رنج و دشواری افکندند و غذاهای ناسازگار می خوردند و نیز خوراک های تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیال شان عسل و انگبین می انگاشتند. با این حال برخی از ایشان پس از آن كه مدتى به دنیاپرستى گرائیدند، دنیا را ترك كرده و طعام هاى لذیذ و شراب هاى گوارا و لباس هاى نرم و عطریات خوش بو را فرو گذاردند و دل هاى خود را به ترک آن مشغول کردند.
و برخی دیگر معتقدند که زهد در دنیا حرام است، اما طعام هاى نیكو و عیش و نوش حلال است و اغنیا و توانگران در نزد خدا بیش از فقرا ارج و منزلت دارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، چاپ دوم، ص 205 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>  
و برخی دیگر معتقدند که [[زهد]] در دنیا حرام است، اما طعام هاى نیكو و عیش و نوش حلال است و اغنیا و توانگران در نزد خدا بیش از فقرا ارج و منزلت دارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، چاپ دوم، ص 205 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>  
<ref>التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، ابو الحسین محمد بن احمد الملطى، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره 1949، ص 92- 93.</ref>
<ref>التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، ابو الحسین محمد بن احمد الملطى، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره 1949، ص 92- 93.</ref>


خط ۱۵: خط ۱۵:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش