۸۸٬۱۲۶
ویرایش
روحانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
این فرقه را از آن جهت روحانیه می نامند که | این فرقه را از آن جهت روحانیه می نامند که که آن ها به ملکوت آسمان ها نظر دارند و به توسط همان ملکوت بالعیان [[بهشت]] را می بینند و از نعمات آن بهره مند می شوند. به این فرقه فکریه نیز می گویند، زیرا که فکر را هدف عبادات خود می دانند و در فکر و اندیشه شان با خداوند سخن می گویند و با او مصافحه می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 205</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
برخی از روحانیه معتقدند که دوستی خداوند بر دل آن ها غلبه کرده و گناه سرقت و زنا و نیز شرب خمر از آنان برداشته شده است زیرا هر چیزی را که بردارند همه مال خداوند است و تصرف در اموال دوست بدون اجازه او [[حلال]] است. | برخی از روحانیه معتقدند که دوستی خداوند بر دل آن ها غلبه کرده و گناه سرقت و زنا و نیز شرب خمر از آنان برداشته شده است زیرا هر چیزی را که بردارند همه مال خداوند است و تصرف در اموال دوست بدون اجازه او [[حلال]] است. | ||
==ریاضت== | ==ریاضت== | ||
برخی از روحانیه خود را در زندگی دنیایی دچار رنج و دشواری افکندند و غذاهای ناسازگار می خوردند و نیز خوراک های تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیال شان عسل و انگبین می انگاشتند. با این حال برخی از ایشان پس از آن | برخی از روحانیه خود را در زندگی دنیایی دچار رنج و دشواری افکندند و غذاهای ناسازگار می خوردند و نیز خوراک های تلخ و بدبو را در عالم تصور و خیال شان عسل و انگبین می انگاشتند. با این حال برخی از ایشان پس از آن که مدتى به دنیاپرستى گرائیدند، دنیا را ترک کرده و طعام هاى لذیذ و شراب هاى گوارا و لباس هاى نرم و عطریات خوش بو را فرو گذاردند و دل هاى خود را به ترک آن مشغول کردند. | ||
و برخی دیگر معتقدند که [[زهد]] در دنیا حرام است، اما طعام هاى | و برخی دیگر معتقدند که [[زهد]] در دنیا حرام است، اما طعام هاى نیکو و عیش و نوش حلال است و اغنیا و توانگران در نزد خدا بیش از فقرا ارج و منزلت دارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، چاپ دوم، ص 205 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
<ref>التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، ابو الحسین محمد بن احمد الملطى، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره 1949، ص 92- 93.</ref> | <ref>التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، ابو الحسین محمد بن احمد الملطى، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره 1949، ص 92- 93.</ref> | ||