پرش به محتوا

زیانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''زیانیه''' شاخه‏ اى از طریقه [[صوفیه|صوفیه]] «[[شاذلیه|شاذلیه]]» هستند كه [[ذكر]] ایشان با ذكر طریقه «شاذلیه» اختلاف دارد.  
'''زیانیه''' شاخه‏ اى از طریقه [[صوفیه|صوفیه]] «[[شاذلیه|شاذلیه]]» هستند که [[ذكر|ذکر]] ایشان با ذکر طریقه «شاذلیه» اختلاف دارد.  


==موسس==
==موسس==
خط ۶: خط ۶:


==شرح حال موسس==
==شرح حال موسس==
محمد بن عبد الرحمن در ثاثا نزدیك قناذى (در جنوب شرقى فجوج) از اعمال مراكش متولد شد و در سجلماسه تحصیل علم كرد و به فرمان پادشاه مراكش با تهمت جادوگرى از فاس رانده شد و به (تافیلالت) گریخت و به فرقه شاذلیه در آمد و به حج رفت و پس از بازگشت در قناذى كه مركز آن طایفه بود زاویه‏اى (خانقاه) بنا كرد و چندین چاه آب، حفر نمود.چندى بعد شهرت كرامات او در شمال افریقا زبان زد مردم شد و گروهى از دزدان و راهزنان نیز به وى گرویدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 214</ref>
محمد بن عبد الرحمن در ثاثا نزدیک قناذى (در جنوب شرقى فجوج) از اعمال مراکش متولد شد و در سجلماسه تحصیل علم کرد و به فرمان پادشاه مراکش با تهمت جادوگرى از فاس رانده شد و به (تافیلالت) گریخت و به فرقه شاذلیه در آمد و به حج رفت و پس از بازگشت در قناذى که مرکز آن طایفه بود زاویه‏اى (خانقاه) بنا کرد و چندین چاه آب، حفر نمود. چندى بعد شهرت کرامات او در شمال افریقا زبان‌زد مردم شد و گروهى از دزدان و راهزنان نیز به وى گرویدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 214</ref>


==توصیفات==
==توصیفات==
زیانیه صوفیه‏ اى هستند كه کارشان  اختصاص به نگهداری و حفظ کاروان ها و تجار از راهزنان بوده است. به طوری که هیچ کاروان و  تاجری نمی توانست بدون حمایت سواران زیانیه سفر امنی داشته باشد. آن ها با خود نامه ای را كه به مهر شیخ طایفه رسیده بود حمل مى ‏كردند. از این جهت دزدان به احترام نامه شیخ از غارت كاروان خوددارى مى ‏كردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات</ref>  
زیانیه صوفیه‏ اى هستند که کارشان  اختصاص به نگهداری و حفظ کاروان ها و تجار از راهزنان بوده است. به طوری که هیچ کاروان و  تاجری نمی توانست بدون حمایت سواران زیانیه سفر امنی داشته باشد. آن ها با خود نامه ای را که به مهر شیخ طایفه رسیده بود حمل مى ‏کردند. از این جهت دزدان به احترام نامه شیخ از غارت کاروان خوددارى مى ‏کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات</ref>  


==حیطه جغرافیایی==
==حیطه جغرافیایی==
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[رده: صوفی ]]
[[رده: صوفی ]]
[[رده: طریقت صوفیه ]]
[[رده: طریقت صوفیه ]]
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۹۰۶

ویرایش