شاکه (شاکیه): تفاوت میان نسخه‌ها

شاكه يا شاكيه از فرق «مشبهه» شيعه‏اند.

تاریخچه==

در برخی از منابع نام اين فرقه شاكيان آمده و در غياث اللغه اين فرقه را از «مرجئه» شمرده.  

شاکه به فاعل طاعات مطيع و به فاعل معاصى عاصى نمی گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد كه فاعل معاصى با توبه از دنیا برود. بنابراين، جايز نيست كه كسى را پيش از مرگ مطيع و عاصى بخوانیم.

همچنین آنان در ايمان خود شك دارند و می گویند که روح ايمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقيم نيست. آن ها از عقل و روح می گوید که در وجود انسان تصرف می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص  250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.</ref> <ref>ترجمه سواد الاعظم، ص 173</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی،  ص 78.</ref> <ref>مقریزی تقى الدين ابو العباس، الخطط ،  قاهره، سال 1911،  ج 2، ص 170.</ref> <ref>ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران،  ج 2، ص 97.</ref>