۸۷٬۷۸۰
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
ابن اثیر ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است. | ابن اثیر ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است. | ||
<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> | <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> | ||
درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. شایان ذکر است که [[ابن اثیر]] احتمال می دهد ثوبانیه از [[فرقه مرجئه|مرجئه]]، پیروان ثوبان بن شهیل بن اسد بن عمران بن عمرو باشند. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن | درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. شایان ذکر است که [[ابن اثیر]] احتمال می دهد ثوبانیه از [[فرقه مرجئه|مرجئه]]، پیروان ثوبان بن شهیل بن اسد بن عمران بن عمرو باشند. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته میداند و آن چه را که در نزد خرد روا نیست از ایمان شمرده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> محمد شهرستانی می نویسد: پیروان بوثوبان می پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خدا و [[پیامبران]] او و به هر آن چه عقل انجام آن را جایز نمی شمارد. اما اعتقاد به آن چه عقل ترک آن را جایز می شمارد، از ایمان نیست. از زمره قائلین به گفتار او ابومروان غیلان بن مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می باشند.<ref>ابن ثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن | بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته میداند و آن چه را که در نزد خرد روا نیست از ایمان شمرده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> محمد شهرستانی می نویسد: پیروان بوثوبان می پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خدا و [[پیامبران]] او و به هر آن چه عقل انجام آن را جایز نمی شمارد. اما اعتقاد به آن چه عقل ترک آن را جایز می شمارد، از ایمان نیست. از زمره قائلین به گفتار او ابومروان غیلان بن مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می باشند.<ref>ابن ثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127</ref> | ||
==تفاوت ثوبانیه با یونسیه== | ==تفاوت ثوبانیه با یونسیه== |