شحامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

ابو یعقوب از مناظره کنندگان در خصوص نقد بر [[اسلام]] و [[قرآن]] بود. <ref>ذبیح الله صفا، کتاب تاریخ ادبیات در ایران، فرقه معتزله</ref> وی در ایام [[واثق عباسی]] مسئول دیوان خراج بوده است. <ref> شهفور اسفراینی، التبصیر فی الدین، ص83</ref> <ref>عبد القاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص190</ref> این شخصیت از مهم ترین اساتید [[مکتب معتزله]] در [[بصره]] شناخته می شد که  پس از شورش علی بن محمد معروف به صاحب الزنج، مورد بازخواست وی قرار گرفته  نتوانست درس خویش را در این شهر ادامه دهد و در نهایت مجبور به ترک بصره شد. لازم به ذکر است که فرقه شحامیه و تعالیم شحام، از آخرین فرقه‌ها و تعالیم معتزله در بصره بوده ‌است.<ref>میترا سعادت،فصل نامه تاریخ نو،  بهار 1396 شماره 18، مقاله زمینه های رکود مکتب معتزله بصره در قرن سوم هجری، با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>

مبانی اعتقادی ابو یعقوب چون عقاید جبایی بود جز آن که وى صدور مقدور واحد را از دو قادر جایز می دانست، ولى جبایى و پسرش چنین اعتقادی نداشتند. وی در این قول به عقیده اهل سنت نزدیک شده است. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref> <ref>شهفور اسفراینی، التبصیر فی الدین، ص51</ref> <ref>عبد القاهر بغدادی الفرق بین الفرق، ص190</ref>برخى گمان کرده اند که گفتار شحام همان قول «[[صفاتیه|صفاتیه]]» است، ولى تفاوت میان این دو سخن آشکار است، زیرا شحام  صدور یک مقدور را از دو قادر جایز می داند  که هر کدام می توانند به جاى دیگری آن مقدور را به وجود آورند. اما [[کعبى]] معتقد است که  «صفاتیه» دو آفریدگار را اثبات نمى ‏کنند، ولى صدور یک مقدور را از دو قادر جایز مى‏ دانند، بدین ترتیب که یکى از آنان آفریدگار و دیگرى کسب‏ کننده باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>