پرش به محتوا

اخوان المسلمین تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
|-
|-
|مؤسس
|مؤسس
|راشدالغنوشی
|راشد الغنوشی
|-
|-
|نام جریان
|نام جریان
خط ۳۶: خط ۳۶:
این جنبش تاریخی است که نشان دهنده جریان اسلامی در تونس و جنبش اخوان‌المسلمین در تونس است. آغاز نهضت به اواخر دهه شصت با نام گروه اسلامی برمی گردد که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در فروردین 1351 به صورت مخفیانه برگزار کرد. از برجسته ترین بنیانگذاران آن می توان به استاد فلسفه [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] و وکیل [[عبدالفتاح مورو]] اشاره کرد که بعداً تعدادی از فعالان از جمله ''صالح کرکر''، ''حبیب المکنی'' و ''علی العراید'' به آنها پیوستند. فعالیت این گروه در ابتدا با برگزاری محافل در مساجد و با شرکت در انجمن‌های حفظ [[قرآن کریم]] به بعد عقیدتی محدود شد. در ابتدا، فعالیت این گروه به طور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (حزب تک حزبی آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را پشتوانه‌ای در مقابل چپ غالب آن زمان بر مخالفان می‌دانست. در سال 1974 به اعضای این گروه اجازه داده شد مجله المعرفه را منتشر کنند که عملاً بستری برای ایده‌های جنبش شد. در مرداد ماه سال 1358 شمسی کنفرانس موسس گروه اسلامی به صورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد.<br>
این جنبش تاریخی است که نشان دهنده جریان اسلامی در تونس و جنبش اخوان‌المسلمین در تونس است. آغاز نهضت به اواخر دهه شصت با نام گروه اسلامی برمی گردد که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در فروردین 1351 به صورت مخفیانه برگزار کرد. از برجسته ترین بنیانگذاران آن می توان به استاد فلسفه [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] و وکیل [[عبدالفتاح مورو]] اشاره کرد که بعداً تعدادی از فعالان از جمله ''صالح کرکر''، ''حبیب المکنی'' و ''علی العراید'' به آنها پیوستند. فعالیت این گروه در ابتدا با برگزاری محافل در مساجد و با شرکت در انجمن‌های حفظ [[قرآن کریم]] به بعد عقیدتی محدود شد. در ابتدا، فعالیت این گروه به طور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (حزب تک حزبی آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را پشتوانه‌ای در مقابل چپ غالب آن زمان بر مخالفان می‌دانست. در سال 1974 به اعضای این گروه اجازه داده شد مجله المعرفه را منتشر کنند که عملاً بستری برای ایده‌های جنبش شد. در مرداد ماه سال 1358 شمسی کنفرانس موسس گروه اسلامی به صورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد.<br>


[[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] در 28 می 1989،  کشور را به مقصد [[الجزایر]] ترک کرد و صدیق چورو از آوریل 1988 ریاست دفتر سیاسی جنبش را بر عهده گرفت. از آغاز سال 1990 جنبش به شدت با قدرت درگیر شد و در جریان بحران جنگ خلیج فارس این رویارویی به اوج خود رسید و نیروهای امنیتی کارزار شدیدی را علیه اعضا و هواداران جنبش به راه انداختند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992، دادگاه نظامی 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد. در سال‌های بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمن‌های حقوق بشر، این مرجع به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه داد و علیرغم آزادی اکثر اعضای زندانی آن، فعالیت‌های جنبش در تونس کاملاً ممنوع است و فعالیت شناخته شده آن محدود به اروپا و آمریکای شمالی در میان تونسی های خارج از کشور. در حال حاضر ریاست آن را راشد غنوشی که در تبعید در لندن زندگی می کند، برعهده دارد و ولید البنانی نماینده آن است. رنسانس و اخوان این جنبش در بیانیه تأسیس خود اعلام نکرده است که با اخوان‌المسلمین مرتبط است و منکر آن هم نشد و برخی منابع می گویند این جنبش بر اساس رویکرد و تفکر اخوان‌المسلمین بوده است، اما روزنامه نگار صلاح ال دین الجورشی اشاره می کند که رهبر جنبش، راشد غنوشی، اخوان را متحد می داند، اما مرجع نیست، اما منابع آن را طبقه بندی می کنند، اخوان تونس است و رهبر و بنیانگذار جنبش، راشد غنوشی، عضو دفتر هدایت جهانی اخوان‌المسلمین.
[[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] در 28 می 1989،  کشور را به مقصد [[الجزایر]] ترک کرد و صدیق چورو از آوریل 1988 ریاست دفتر سیاسی جنبش را بر عهده گرفت. از آغاز سال 1990 جنبش به شدت با قدرت درگیر شد و در جریان بحران جنگ خلیج فارس این رویارویی به اوج خود رسید و نیروهای امنیتی کارزار شدیدی را علیه اعضا و هواداران جنبش به راه انداختند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992، دادگاه نظامی 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد.<br>
در سال‌های بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمن‌های حقوق بشر، این مرجع به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه داد و علیرغم آزادی اکثر اعضای زندانی آن، فعالیت‌های جنبش در [[تونس]] کاملاً ممنوع است و فعالیت شناخته شده آن محدود به [[اروپا]] و [[آمریکای شمالی]] در میان تونسی‌های خارج از کشور. در حال حاضر ریاست آن را [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] که در تبعید در [[لندن]] زندگی می‌کند، برعهده دارد و ولید البنانی نماینده آن است.  


= رهبران جنبش =
= رهبران جریان =
شروع فعالیت این جنبش به رهبری [[راشد الغنوشی]] آغاز شد و پس از ایشان چند نفر دیگر  در این سمت قرار گرفتنداز جمله:
شروع فعالیت این جریان به رهبری [[راشد الغنوشی]] آغاز شد و پس از ایشان چند نفر دیگر  در این سمت قرار گرفتنداز جمله:  
* راشد الغنوشی؛
* الرؤوف بولعابی؛   
* الرؤوف بولعابی؛   
* الفاضل البلدی؛  
* الفاضل البلدی؛  
خط ۵۲: خط ۵۲:
* الحبیب اللوز؛  
* الحبیب اللوز؛  
* نورالدین العرباوی؛   
* نورالدین العرباوی؛   
* ولید البنانی؛  
* ولید البنانی؛<br>
 
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب دانشگاه اسلامی زیتونه نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است.  
= نقش اندیشمندان در تقویت جریان =
نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکوین زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته ای داشت. افکار و اندیشه های حسن البنا و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل سوربن و متأثر از اندیشه های حسن البنا و سیدقطب و ابوالاعلی مودودی نقش برجسته ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br>
اندیشمندان و روحانیون اصلاح طلب [[دانشگاه اسلامی زیتونه]] نقش مؤثری در غنای جریان فکری تجددگرا و اصلاح طلب اسلامی این دیار داشته و محافل فکری و فرهنگی و مذهبی منطقه را تحت تأثیر افکار خویش قرار داده است.  
نهضت اسلامی علما و جوانان مسلمان تونس در سازماندهی مبارزات مردمی تونس و تکمیل زیرساختارهای مقاومت ملی علیه جریانات فکری غرب گرایی و استعماری، نقش برجسته‌ای داشت. افکار و اندیشه‌های حسن البنا و دیگر رهبران اخوانی همچون السباعی رهبر اخوانی‌های سوریه پس از جنگ جهانی دوم در میان جوانان مذهبی تونس رواج داشت. در مقابل سیاست‌های غرب گرایی و لیبرال حبیب بورقبیه، نهضت و جریان اسلام گرایان تونس رشد کرد و راشد الغنوشی (متولد 1941 در یکی از شهرهای جنوب تونس) فارغ التحصیل [[سوربن]] و متأثر از اندیشه‌های [[حسن البنا]] و [[سید قطب]] و [[ابوالاعلی مودودی]] نقش برجسته‌ای در تکوین و سازماندهی یک جریان سیاسی اسلام گرایی در تونس داشته است.<br>
   
   
او همراه و با همفکری عبدالفتاح مورو (متولد سال 1948 در شهر تونس) در اوایل دهه هفتاد هسته های اولیه جنبش النهضه را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش حرکت الاتجاه الاسلامی بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات فرانسه خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند. حمادی الجبالی، الحبیب اللوز، الحبیب السویسی و دکتر عبدالمجید النجار و محسن المیلی از جمله رهبران این تشکیلات بودند.  
او همراه و با همفکری ''عبدالفتاح مورو'' (متولد سال 1948 در شهر تونس) در اوایل دهه هفتاد هسته‌های اولیه [[اخوان المسلمین تونس|جنبش النهضه]] را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش [[اخوان المسلمین تونس|حرکت الاتجاه الاسلامی]] بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات فرانسه خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند. حمادی الجبالی، الحبیب اللوز، الحبیب السویسی و دکتر عبدالمجید النجار و محسن المیلی از جمله رهبران این تشکیلات بودند.  
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی (رهبر اخوان سوریه) و ابوالاعلی المودودی (رهبر اخوانی‌های پاکستان) بوده است. همچنین افکار و اندیشه های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی (رهبر اخوان سوریه) و ابوالاعلی المودودی (رهبر اخوانی‌های پاکستان) بوده است. همچنین افکار و اندیشه های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>
   
   
confirmed، مدیران
۱۹٬۳۰۶

ویرایش