حربیه: تفاوت میان نسخه‌ها

آنان مانند [[بیانیه|بیانیه]] مى گفتند که روح خداوند در بدن [[پیامبران]] و [[امامان]] حلول کرد تا آن که روح خداوند نصیب ابوهاشم عبدالله بن محمد بن حنفیه شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>اشعری سعد بن عبدالله، کتاب المقالات و الفرق، چاپ محمد جواد مشکور،  تهران، سال 1361 شمسی،  ج1، ص26</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص28</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص234</ref> [[ابن حزم اندلسى]] مى‏ نویسد: عبدالله بن عمرو بن حرب کندى کوفى قایل به «[[تناسخ ارواح]]» بود و بر پیروان خود نوزده [[نماز]] در شب و روز واجب کرد  که هر نماز او پانزده رکعت داشت، تا این که مردى از متکلمان [[صفریه|صفریه]] که از خوارج بود، با وى مناظره و او را قانع کرد که عقیده ای بیهوده دارد. پس از آن  از گفته های خویش بازگشته یاران خویش را از این تصمیم آگاه کرد. سپس جمیع یارانش که او را مى‏ پرستیدند از وى تبرى جسته و قایل به امامت عبدالله بن معاویه بن عبدالله بن جعفر بن أبی طالب شدند.اما عبدالله بن عمرو بن حرب همچنان بر دین [[اسلام]] و مذهب صفریه باقى ماند تا این که درگذشت. طایفه ‏اى که امروز معروف به حربیه هستند همان [[سبائیه|سبائیه]] ‏اند که قایل به الوهیت حضرت على (ع) اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>  <ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ج 1، ص 21- 22. الحمیری ابو سعید نشوان،  الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 160</ref>  <ref>ابن حزم اندلسی، الفصل فى الاهواء و النحل، ج 4، ص 143.  بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 149</ref>