عطائیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبیدالله'
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبیدالله')
خط ۶: خط ۶:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
در زمان وى مذاهب فقهى (به عنوان مذهب و فرقه) هنوز برقرار نشده بود و در مدینه هفت نفر به عنوان فقهاى سبعه مرجعیت داشتند که مردم به آنان رجوع مى‏ کردند. علاوه در مکه که عطاء مى ‏زیسته است، جمعى و از جمله خود وی مرجعیت داشته‏ اند که پس از درگذشت هر یک، دوران مرجعیت وى نیز خاتمه یافت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 335</ref> <ref>مقدسی شمس الدین ابو عبد الله محمد بن احمد، احسن التقاسیم فى معرفة الاقالیم، لیدن سال 1876- 1906 میلادی، ص 37</ref>
در زمان وى مذاهب فقهى (به عنوان مذهب و فرقه) هنوز برقرار نشده بود و در مدینه هفت نفر به عنوان فقهاى سبعه مرجعیت داشتند که مردم به آنان رجوع مى‏ کردند. علاوه در مکه که عطاء مى ‏زیسته است، جمعى و از جمله خود وی مرجعیت داشته‏ اند که پس از درگذشت هر یک، دوران مرجعیت وى نیز خاتمه یافت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 335</ref> <ref>مقدسی شمس الدین ابو عبیدالله محمد بن احمد، احسن التقاسیم فى معرفة الاقالیم، لیدن سال 1876- 1906 میلادی، ص 37</ref>


==جایگاه روایی==
==جایگاه روایی==
عطاء بن ابی ریاح (رباح) با حدود دویست نفر از صحابیان پیامبر حشر و نشر داشته است. از پیامبر(ص)، ابوبکر، عمر، عثمان و فضل بن عبّاس، به صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبد اللّه بن زبیر، عبد الله بن عمر و دیگران، روایت کرده است. جمعی از راویان، چون ابو حنیفه، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده اند.
عطاء بن ابی ریاح (رباح) با حدود دویست نفر از صحابیان پیامبر حشر و نشر داشته است. از پیامبر(ص)، ابوبکر، عمر، عثمان و فضل بن عبّاس، به صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبد اللّه بن زبیر، عبیدالله بن عمر و دیگران، روایت کرده است. جمعی از راویان، چون ابو حنیفه، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده اند.
شیخ طوسی او را از اصحاب امام علی علیه السلام می داند و می نویسد که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) می کرده است. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۷۵ ش۷۲۱.</ref> البته عطا به نظر نمی تواند از اصحاب امام علی علیه السلام باشد، زیرا در زمان شهادت حضرت وی تنها سیزده سال عمر داشت.
شیخ طوسی او را از اصحاب امام علی علیه السلام می داند و می نویسد که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) می کرده است. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۷۵ ش۷۲۱.</ref> البته عطا به نظر نمی تواند از اصحاب امام علی علیه السلام باشد، زیرا در زمان شهادت حضرت وی تنها سیزده سال عمر داشت.
علاوه، بعضی می گویند که تهمت خلط از ناحیه اهل سنّت درباره عطاء بن سائب گفته شده است نه در باره عطاء بن ابی رباح. <ref>شوشتری محمد تقی، قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹ .</ref> منابع اهل سنت از امام باقر علیه السلام نقل کرده است که فرمود:  احکام حج را از عطاء بیاموزید. <ref>ابن کثیر دمشقی، البدایه و النهایة، ج۹ ص۳۰۶.</ref> همچنین شیخ طوسی حدود 84 فتوا را به عطاء نسبت داده است. <ref>موسوعة طبقات الفقهاء،  ج۱ ، ص۴۶۰، ش۲۱۴</ref>
علاوه، بعضی می گویند که تهمت خلط از ناحیه اهل سنّت درباره عطاء بن سائب گفته شده است نه در باره عطاء بن ابی رباح. <ref>شوشتری محمد تقی، قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹ .</ref> منابع اهل سنت از امام باقر علیه السلام نقل کرده است که فرمود:  احکام حج را از عطاء بیاموزید. <ref>ابن کثیر دمشقی، البدایه و النهایة، ج۹ ص۳۰۶.</ref> همچنین شیخ طوسی حدود 84 فتوا را به عطاء نسبت داده است. <ref>موسوعة طبقات الفقهاء،  ج۱ ، ص۴۶۰، ش۲۱۴</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۸٬۱۲۶

ویرایش