۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بهاء ال' به 'بهاءال') |
جز (جایگزینی متن - 'أبی طالب' به 'أبیطالب') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[حضرت حسین (ع)|حضرت حسین (ع)]] بسپارى. سپس روى به حضرت حسین (ع) کرده گفت: پیغمبر خدا (ص) به شما سفارش کرده که ودیعه امامت را هم چنان به فرزند خود [[حضرت على بن حسین (ع)|حضرت على بن حسین (ع)]] بسپارى و در باره حضرت على بن حسین (ع) فرمودند که او نیز ودیعه امامت را به فرزند خود [[حضرت محمد بن على (ع)]] بسپارد. | [[حضرت حسین (ع)|حضرت حسین (ع)]] بسپارى. سپس روى به حضرت حسین (ع) کرده گفت: پیغمبر خدا (ص) به شما سفارش کرده که ودیعه امامت را هم چنان به فرزند خود [[حضرت على بن حسین (ع)|حضرت على بن حسین (ع)]] بسپارى و در باره حضرت على بن حسین (ع) فرمودند که او نیز ودیعه امامت را به فرزند خود [[حضرت محمد بن على (ع)]] بسپارد. | ||
نام دوازده امام شیعه اثنى عشریه از این قرار است: | نام دوازده امام شیعه اثنى عشریه از این قرار است: | ||
1- امام على بن | 1- امام على بن أبیطالب (ع) شهادت 40 ه. | ||
2- امام حسن به على (ع) شهادت 49 ه | 2- امام حسن به على (ع) شهادت 49 ه | ||
3- امام حسین بن على (ع) شهادت 61 ه | 3- امام حسین بن على (ع) شهادت 61 ه | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==فقه جعفرى== | ==فقه جعفرى== | ||
منسوب به ششمین امام شیعه حضرت امام صادق (ع) است، چون دوره زندگانى آن حضرت مصادف با اواخر دوره [[بنى امیه|بنى امیه]] و اوایل روزگار بنى عباس بود به سبب اختلافى که امویان با عباسیان داشتند کمتر مزاحم شیعه امامیه مى شدند، مضافا بر این که عمر امام صادق (ع) بعد از امام على بن | منسوب به ششمین امام شیعه حضرت امام صادق (ع) است، چون دوره زندگانى آن حضرت مصادف با اواخر دوره [[بنى امیه|بنى امیه]] و اوایل روزگار بنى عباس بود به سبب اختلافى که امویان با عباسیان داشتند کمتر مزاحم شیعه امامیه مى شدند، مضافا بر این که عمر امام صادق (ع) بعد از امام على بن أبیطالب (ع) از دیگر ائمه (ع) طولانى تر بود. آن حضرت در مدّت دراز امامت خود موفق شد که نظم و ترتیبى به وضع شیعه امامیه بدهند و فقه شیعه را تعلیم فرمایند، از این جهت آن حضرت را «حبر الامه»، یعنى دانشمند امت اسلام و «فقیه» آل محمد (ص) خوانده اند. بیشتر احادیث اعتقادى و فقهى شیعه از آن حضرت روایت شد و بدین سبب فقه شیعه را «فقه جعفرى» گفته و مذهب پیروان ایشان را «مذهب جعفرى» نام نهاده اند. | ||
در مجلس درس آن حضرت که در مدینه تشکیل مى شد عده اى از بزرگان اسلام حاضر مى شدند و از محضر آن بزرگوار درک فیض مى نمودند. از مشهورترین شاگردان امام زرارة بن اعین (متوفى در 150 ه) و محمد بن مسلم و ابوبصیر و برید بن معاویه عجلى و فضیل بن یسار و معروف بن خربوذ و جمیل بن دراج و عبداللّه بن مسکان و حماد بن عثمان ... بودند. مهم ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره تعیین جانشین رسول خداست که شیعیان امامیه آن را به «نصّ جلى و خفى» و اهل تسنن به اختیار امت مى دانند. به جز این مسأله اساسى، اختلاف شیعه با سنى در بعض مدارک و ادله اجتهاد و نیز در پارهاى از قواعد اصول و فروع عبادات و معاملات و نکاح است. | در مجلس درس آن حضرت که در مدینه تشکیل مى شد عده اى از بزرگان اسلام حاضر مى شدند و از محضر آن بزرگوار درک فیض مى نمودند. از مشهورترین شاگردان امام زرارة بن اعین (متوفى در 150 ه) و محمد بن مسلم و ابوبصیر و برید بن معاویه عجلى و فضیل بن یسار و معروف بن خربوذ و جمیل بن دراج و عبداللّه بن مسکان و حماد بن عثمان ... بودند. مهم ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره تعیین جانشین رسول خداست که شیعیان امامیه آن را به «نصّ جلى و خفى» و اهل تسنن به اختیار امت مى دانند. به جز این مسأله اساسى، اختلاف شیعه با سنى در بعض مدارک و ادله اجتهاد و نیز در پارهاى از قواعد اصول و فروع عبادات و معاملات و نکاح است. | ||
عمل به «قیاس» در نزد شیعه امامیه حرام است ولى در نزد تمامى فرق اهل سنت (به جز [[خوارج]] و [[ظاهریه|ظاهریه]]) مورد قبول مى باشد. در بیشتر مسائل فروع فقه، مذهب شیعه امامیه غالبا با یکى از مذاهب اربعه اهل سنت موافق است، ولى مسائلى نیز وجود دارد که جزو منفردات امامیه است، گرچه در اکثر این مسائل نیز یکى از فقهاى صحابه یا تابعین و اتباع، با شیعه موافق اند. حتى بعضى از علماى سنت و جماعت بدین سبب مذهب جعفرى را کنار مذاهب چهارگانه مذهب پنجم شناخته اند و از مسائل مورد اختلاف ایشان با سنت و جماعت «عقد متعه» یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل «ارث» و غیره است. | عمل به «قیاس» در نزد شیعه امامیه حرام است ولى در نزد تمامى فرق اهل سنت (به جز [[خوارج]] و [[ظاهریه|ظاهریه]]) مورد قبول مى باشد. در بیشتر مسائل فروع فقه، مذهب شیعه امامیه غالبا با یکى از مذاهب اربعه اهل سنت موافق است، ولى مسائلى نیز وجود دارد که جزو منفردات امامیه است، گرچه در اکثر این مسائل نیز یکى از فقهاى صحابه یا تابعین و اتباع، با شیعه موافق اند. حتى بعضى از علماى سنت و جماعت بدین سبب مذهب جعفرى را کنار مذاهب چهارگانه مذهب پنجم شناخته اند و از مسائل مورد اختلاف ایشان با سنت و جماعت «عقد متعه» یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل «ارث» و غیره است. |