نقد و بررسی ادله قائلین به لزوم مرجعیت روایات در تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله مسائلی که در مبانی تفسیری بررسی مستقل ان لازم است مساله لزوم یا عدم لزوم مرجعیت روایات در فهم قرآن است. برخی از عالمان فریقین معتقدند قرآن بدون روایات تفسیری قابل فهم نیست بنابر این در تفسیر ایات لازم است به سراغ روایات پیامبرص – بر اساس مبنای فریقین -  و نیز روایات اهل بیت ع – بر اساس مذهب امامیه- و روایات صحابه و تابعین – بر اساس مبنای اهل سنت – رفته واز انها در فهم ایات استمداد نمود. لازم به ذکر است که لازمه مبنای مذکور  - همانطور که قائلین  ان معتقدند - عدم حجیت ظواهر قرآن برای دیگران خواهد بود.  در این مرحله نخست دیدگاه فریقین را نسبت به این مساله بیان نموده و انگاه به نقد و بررسی انها می پردازیم:  

2- مخاطب ایات امرکننده به تدبر در قرآن،  اهل بیت ع می باشند.ایشان ضمن رد استدلال برخی از مفسران به ایاتی نظیر: " لعلمه الّذین یستنبطونه منهم " – که بظاهر  فهم و تفسیر قرآن  بدون روایات را ممکن می داند - مدعی است  مخاطب این ایات، اهل الذکر  و ائمه ع می باشد.[[نقد و بررسی ادله قائلین به لزوم مرجعیت روایات در تفسیر قران#%20ftn2|[2]]]  

==3- مراتب چهارگانه تفسیر قرآن که  برترین انها روش تفسیر قرآن به قرآن می باشد :==

سنت نیز همانند قرآن است که از طریق وحی  به پیامبر ص القا شده است بنابر این هرگاه تفسیر قرآن بوسیله تدبردر قرآن ممکن نبود لازم است به سنت رجوع گردد همانگونه که در روایت معاذبن جبل این مطلب ذکر شده است..[[نقد و بررسی ادله قائلین به لزوم مرجعیت روایات در تفسیر قران#%20ftn10|[10]]]

البته می گوید هر چند برخی رجوع به تابعین  را درتفسیر قرآن ناصواب می داننداما قول درست ان است که رجوع به تابعین در تفسیر قرآن تنها زمانی است که همه انان بر چیزی اجماع کنند و در صورت اختلاف، قول هیچیک  بر دیگری ترجیح نخواهد داشت: [[نقد و بررسی ادله قائلین به لزوم مرجعیت روایات در تفسیر قران#%20ftn13|[13]]]                 

در برابر دیدگاه قائلین به لزوم رجوع به سنت و صحابه در فهم و تفسیر قرآن  برخی از اعلام فریقین به نقادی انها پرداخته و معتقدند بدون روایات نیز می توان قرآن را تفسیر نمود. دراینجا به بیان برخی از این اقوال می پردازیم:  

علاوه بر اینکه اخبار متواتره اى از آن جناب رسیده که امت را توصیه مىکند به تمسک به قرآن، و اخذ به آن، و اینکه هر روایتى از آن جناب به دستشان رسید عرضه بر قرآنش کنند، اگر با قرآن مطابق بود به آن عمل کنند، و گرنه به دیوارش بزنند، و این توصیه ها وقتى معنا دارد که تمامى مضامین احادیث نبوى را بتوان از قرآن کریم در آورد، و گرنه اگر بنا باشد استفاده آنها منوط به بیانى از رسول خدا ( ص ) باشد دور لازم مىآید، ( یعنى لازم مىآید که فهم قرآن منوط به بیانات رسول خدا ( ص ) باشد، و فهم بیانات رسول خدا ( ص ) هم منوط به فهم قرآن باشد، که اصطلاحا این را دور و محال مىدانند).[[نقد و بررسی ادله قائلین به لزوم مرجعیت روایات در تفسیر قران#%20ftn18|[18]]]