بوثوبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته می‌داند و آن چه را که در نزد خرد روا نیست از ایمان شمرده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> محمد شهرستانی می نویسد: پیروان بوثوبان می پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خدا و [[پیامبران]] او و به هر آن چه عقل انجام آن را جایز نمی شمارد. اما اعتقاد به آن چه عقل ترک آن را جایز می شمارد، از ایمان نیست. از زمره قائلین به گفتار او ابومروان غیلان بن مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می باشند.<ref>ابن ثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref>  <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127</ref>