۸۸٬۱۹۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابو ال' به 'ابوال') |
جز (جایگزینی متن - 'مى گفت' به 'مىگفت') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلى وارد کرد و دعوى علم غیب داشت و مى گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر مى دهد. سرهاى دشمنان خود را که مى برید با آنان سخن | ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلى وارد کرد و دعوى علم غیب داشت و مى گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر مى دهد. سرهاى دشمنان خود را که مى برید با آنان سخن مىگفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد مى کرد. مدعى بود که محمد بن اسماعیل در وى حلول کرده است و از این جهت ادعاى الوهیت داشت. پیروانش او را مى پرستیدند و جان و مال خود را فدایش مى کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگرى در شام براى فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانى در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |