دروغ: تفاوت میان نسخه‌ها

==زمينه سازي كفر و نفاق==

دروغ گاه زمينه كفر يا نفاق را در انسان فراهم مي سازد. زماني كه دل دروغگو از ايمان خالي شد، كفر يا نفاق به آن راه خواهد يافت؛ چنان كه روايت شده: مردي خدمت رسول اكرم (ص) رسيد و عرض كرد: يا رسول الله ما عمل اهل النار؟ قال النبي (ص): الكذب، اذا كذب العبد فجر و اذا فجر كفر و اذا كفر دخل النار. اي رسول خدا! كار اهل آتش چيست؟

پيامبر فرمود: دروغ. هرگاه دروغ گويد، فاسق مي شود و هرگاه فاسق شود، كافر مي شود و هرگاه كافر شد، در آتش قرار مي گيرد؛ <ref>محدث نوري:مستدرك الوسائل، ج ۹، ص ۸۹، ح ۱۰۳۰۵.</ref> بنابراين، دروغ افزون بر دور ساختن ايمان از قلب انسان، زمينه كفر عملي او را نيز فراهم مي كند.

دوگانگي ميان واقعيت و خبر شخص دروغگو، مايه پيدايش و رشد صفت پليد نفاق در دل او مي شود امير مومنان علي(ع) مي فرمايد: الكذب يودي الي النفاق. دروغ انسان را به نفاق مي كشاند.   

طبق نقل حضرت صادق (ع)، پيامبر اكرم (ص) فرمود: ثلاث من كن فيه كان منافقا و ان صام و صلي و زعم انه مسلم؛

سه چيز است كه در هر كس باشد، منافق است؛ اگر چه روزه بگيرد و نماز بخواند و گمان كند كه مسلمان است:

# آن گاه كه او را امين به شمار آورند، خيانت كند.

# آن گاه كه سخن براند دروغ گويد.

# آن گاه كه پيمان بندد، پيمان شكند<ref>كليني: كافي، ج ۲، ص ۲۹۰، ح ۸.</ref>.

(وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا<ref- ۲۸/ كهف</ref> و از آن كس كه قلبش را از ياد خود غافل ساخته‏ايم و از هوس خود پيروى كرده و [اساس] كارش بر زياده‏روى است اطاعت مكن – پس بى‏خبرى دلش از حقايق، نتيجه دنباله روى از هواهاى نفسانى است. و امّا آيه سوّم (عَلى‏ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً<ref> ۲۵/ انعام</ref> در باره آندسته از اهل كتاب است كه خداوند مى‏فرمايد: تو را مانند فرزندانشان مى‏شناسند كه پيامبر هستى امّا ايمان نمى‏آورند و ستمكارند (وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ<ref> ۲۱/ انعام</ref>.پس علّت اينكه بر دلهاشان پرده‏اى از عدم فهم حقايق كشيد شده نتيجه ستمگرى و افترا و دروغ خود آنهاست.

دل نيارامد ز گفتار دروغ ——— آب و روغن هيچ نفروزد فروغ<ref>مولوي: مثنوي معنوي، دفتر سوم، قصه خورندگان پيل بچه.</ref>