confirmed، مدیران
۳۶٬۲۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
آیه دیگر این است كه، پس چرا خدایانشان مانع هلاكتشان نشدند بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ یعنى گمراه شدند و آنها را یارى نكردند و جمله اشاره دارد كه یارى خدایانشان از آنها ممكن نیست و به وسیله آنها گمراه شدند و این نتیجه دروغ و شرك آنان بود كه (به دروغ) آنها را خدایان خود گرفتند و بر خدا دروغ بستند كه داراى شریك میباشد. | آیه دیگر این است كه، پس چرا خدایانشان مانع هلاكتشان نشدند بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ یعنى گمراه شدند و آنها را یارى نكردند و جمله اشاره دارد كه یارى خدایانشان از آنها ممكن نیست و به وسیله آنها گمراه شدند و این نتیجه دروغ و شرك آنان بود كه (به دروغ) آنها را خدایان خود گرفتند و بر خدا دروغ بستند كه داراى شریك میباشد. | ||
== | ==زمینه سازی كفر و نفاق== | ||
دروغ گاه | دروغ گاه زمینه كفر یا نفاق را در انسان فراهم می سازد. زمانی كه دل دروغگو از ایمان خالی شد، كفر یا نفاق به آن راه خواهد یافت؛ چنان كه روایت شده: مردی خدمت رسول اكرم (ص) رسید و عرض كرد: یا رسول الله ما عمل اهل النار؟ قال النبی (ص): الكذب، اذا كذب العبد فجر و اذا فجر كفر و اذا كفر دخل النار. ای رسول خدا! كار اهل آتش چیست؟ | ||
پیامبر فرمود: دروغ. هرگاه دروغ گوید، فاسق می شود و هرگاه فاسق شود، كافر می شود و هرگاه [[كافر]] شد، در آتش قرار می گیرد؛ <ref>محدث نوری:مستدرك الوسائل، ج ۹، ص ۸۹، ح ۱۰۳۰۵.</ref> بنابراین، دروغ افزون بر دور ساختن ایمان از قلب انسان، زمینه كفر عملی او را نیز فراهم می كند. | |||
دوگانگی میان واقعیت و خبر شخص دروغگو، مایه پیدایش و رشد صفت پلید نفاق در دل او می شود امیر مومنان علی(ع) می فرماید: الكذب یودی الی النفاق. دروغ انسان را به نفاق می كشاند. | |||
طبق نقل حضرت صادق (ع)، | طبق نقل حضرت صادق (ع)، پیامبر اكرم (ص) فرمود: ثلاث من كن فیه كان منافقا و ان صام و صلی و زعم انه مسلم؛ | ||
# من اذا ائتمن خان | # من اذا ائتمن خان | ||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
# و اذا وعدا خلف. | # و اذا وعدا خلف. | ||
سه | سه چیز است كه در هر كس باشد، منافق است؛ اگر چه روزه بگیرد و [[نماز]] بخواند و گمان كند كه [[مسلمان]] است: | ||
# آن گاه كه او را | # آن گاه كه او را امین به شمار آورند، خیانت كند. | ||
# آن گاه كه سخن براند دروغ | # آن گاه كه سخن براند دروغ گوید. | ||
# آن گاه كه | # آن گاه كه پیمان بندد، پیمان شكند<ref>كلینی: كافی، ج ۲، ص ۲۹۰، ح ۸.</ref>. | ||
(وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا<ref | (وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا<ref> ۲۸/ كهف</ref> و از آن كس كه قلبش را از یاد خود غافل ساختهایم و از هوس خود پیروى كرده و [اساس] كارش بر زیادهروى است اطاعت مكن – پس بىخبرى دلش از حقایق، نتیجه دنباله روى از هواهاى نفسانى است. و امّا آیه سوّم (عَلى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً<ref> ۲۵/ انعام</ref> در باره آندسته از اهل كتاب است كه خداوند مىفرماید: تو را مانند فرزندانشان مىشناسند كه پیامبر هستى امّا ایمان نمىآورند و ستمكارند (وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآیاتِهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ<ref> ۲۱/ انعام</ref>.پس علّت اینكه بر دلهاشان پردهاى از عدم فهم حقایق كشید شده نتیجه ستمگرى و افترا و دروغ خود آنهاست. | ||
دل | دل نیارامد ز گفتار دروغ ——— آب و روغن هیچ نفروزد فروغ<ref>مولوی: مثنوی معنوی، دفتر سوم، قصه خورندگان پیل بچه.</ref> | ||
=پیامدهای اجتماعی دروغ= | =پیامدهای اجتماعی دروغ= |