۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می داشت' به 'میداشت') |
جز (جایگزینی متن - 'فرا گرفت' به 'فراگرفت') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
در ادوار نخستین اسلامی، بجز تدریس قرآن، آثاری از صوفیۀ شرقی همچون [[الرعایة لحقوق الله]]، نوشتۀ [[حارث محاسبی]] و [[الرسالة القشیریة]] تألیف [[ابوالقاسم قشیری]] نیز در زوایا تدریس میشد که به نوبۀ خود از تأثیر مستقیم تصوف شرقی حکایت داشت <ref>غرمینی، ۳۱۵؛ کرنل، ۹۸؛ ابن زیات، ۳۱۹</ref>. | در ادوار نخستین اسلامی، بجز تدریس قرآن، آثاری از صوفیۀ شرقی همچون [[الرعایة لحقوق الله]]، نوشتۀ [[حارث محاسبی]] و [[الرسالة القشیریة]] تألیف [[ابوالقاسم قشیری]] نیز در زوایا تدریس میشد که به نوبۀ خود از تأثیر مستقیم تصوف شرقی حکایت داشت <ref>غرمینی، ۳۱۵؛ کرنل، ۹۸؛ ابن زیات، ۳۱۹</ref>. | ||
افزون بر آن، با ظهور [[ابوحامد محمد غزالی]] (د ۵۰۵ق)، برخی از صوفیۀ مغرب همچون [[ابوبکر بن العربی المعافری]] نزد وی رفتند و پس از | افزون بر آن، با ظهور [[ابوحامد محمد غزالی]] (د ۵۰۵ق)، برخی از صوفیۀ مغرب همچون [[ابوبکر بن العربی المعافری]] نزد وی رفتند و پس از فراگرفتن کتاب [[احیاء العلوم]]، آن را با خود به مغرب آوردند. این کتاب تأثیر مهمی در مجامع تصوف مغرب داشت، چندان که برخی آنرا مهمترین مدخل ورود تعالیم تصوف شرقی به مغرب و اندلس دانستهاند. احیاء العلوم در میان طریقهها شأن والایی داشت و همواره بخش ثابتی از تعالیم صوفیه به شمار میرفت. این اثر به سبب محتوای زهدآمیز و [[شریعت]] محور خود، در تقریب میان تصوف و [[فقه]] نیز بسیار مهم بود <ref>ضریف، ۲۳؛ غرمینی، ۴۰۶-۴۰۷، ۴۱۵؛ غنیمی، ۵۷-۵۸؛ ابن خلدون، شفاء السائل، ۲۱</ref>. | ||
===کرامت گرایی=== | ===کرامت گرایی=== |