پرش به محتوا

جنبش‌های اسلامی در لیبی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:جریان های لیبی.jpg|بندانگشتی]]
'''جنبش های اسلامی در لیبی''' مقاله ای است به زبان فارسی که به دنبال بررسی جریان­ های اسلامی در کشور لیبی که از کشورهاب مهم [[جهان اسلام]] محسوب میشور، است. این مقاله به تغییر و تحولاتی که این جنبش­ ها پس ازانقلاب هفدهم فوریه تجربه کرده اند می پردازد. هدف از این بررسی به دست آوردن چارچوبی کلی است نا زمینه دستیابی به یک الگوی تحلیلی مناسب برای تحقیق را فراهم کندو شالوده کار را بر پایه آن بنا سازد.  
'''جنبش های اسلامی در لیبی''' مقاله ای است به زبان فارسی که به دنبال بررسی جریان­ های اسلامی در کشور لیبی که از کشورهاب مهم [[جهان اسلام]] محسوب میشور، است. این مقاله به تغییر و تحولاتی که این جنبش­ ها پس ازانقلاب هفدهم فوریه تجربه کرده اند می پردازد. هدف از این بررسی به دست آوردن چارچوبی کلی است نا زمینه دستیابی به یک الگوی تحلیلی مناسب برای تحقیق را فراهم کندو شالوده کار را بر پایه آن بنا سازد.  
==مقدمه==
==مقدمه==
خط ۶۱: خط ۶۳:
از لحاظ فکری، این تشکیلات اعلام کرده است که ضددموکراسی است و با خطِ‌مشی انقلاب که بر اساس قانون اساسی حرکت می­کند، مخالف است. این جماعت در بحبوحه انقلاب، توانست مسلح شود و گردان­های خود را تشکیل دهد و به بخشی از درگیری­ها در «بنغازی» بپیوندد. تعداد اندکی از این گردان­ها در «[[درنه]]» مستقر هستند؛ لذا در بسیاری از اظهارات یا روزنامه­ها مجلس شورای «درنه» یا «بنغازی» به نام القاعده معرفي می­شوند؛ حال آن‌که گروه «الأنصار» با مجموعه­ای از مبارزاني که پس از جنگ‌‌افروزی داخلی در «[[بنغازی]]» با عنوان عملیات «[[کرامت]]» در می [[2014]]  اعلام موجوديت کرد، متفاوت است.
از لحاظ فکری، این تشکیلات اعلام کرده است که ضددموکراسی است و با خطِ‌مشی انقلاب که بر اساس قانون اساسی حرکت می­کند، مخالف است. این جماعت در بحبوحه انقلاب، توانست مسلح شود و گردان­های خود را تشکیل دهد و به بخشی از درگیری­ها در «بنغازی» بپیوندد. تعداد اندکی از این گردان­ها در «[[درنه]]» مستقر هستند؛ لذا در بسیاری از اظهارات یا روزنامه­ها مجلس شورای «درنه» یا «بنغازی» به نام القاعده معرفي می­شوند؛ حال آن‌که گروه «الأنصار» با مجموعه­ای از مبارزاني که پس از جنگ‌‌افروزی داخلی در «[[بنغازی]]» با عنوان عملیات «[[کرامت]]» در می [[2014]]  اعلام موجوديت کرد، متفاوت است.
علی­رغم پیوند این جماعت با گروه با داعش، تفکر این جماعت بر پایه مخالفت با دولت دموکراتیک پایه‌‌گذاري شده است. ژنرال «[[حفتر]]» نیز بهانه لازم برای داستان‌‌سرایی توسط این گروه را فراهم ساخته و آمادگی ذهنی لازم برای دفاع را در طرفداران این گروه ایجاد کرده است. در این داستان، «[[حفتر]]» به عنوان نماد «[[طاغوت]]» ظاهر می­شود و توجیه لازم برای بسیج و همبستگی انصار برای مبارزه را فراهم آورده است؛ یعنی حضور «حفتر»، تفکر «طاغوت» را در اذهان پرورانده است؛ تفکری که گروه‌هاي تروریستی برای اثبات درستي برخي از عملیات­های خود به آن نیازمندند.
علی­رغم پیوند این جماعت با گروه با داعش، تفکر این جماعت بر پایه مخالفت با دولت دموکراتیک پایه‌‌گذاري شده است. ژنرال «[[حفتر]]» نیز بهانه لازم برای داستان‌‌سرایی توسط این گروه را فراهم ساخته و آمادگی ذهنی لازم برای دفاع را در طرفداران این گروه ایجاد کرده است. در این داستان، «[[حفتر]]» به عنوان نماد «[[طاغوت]]» ظاهر می­شود و توجیه لازم برای بسیج و همبستگی انصار برای مبارزه را فراهم آورده است؛ یعنی حضور «حفتر»، تفکر «طاغوت» را در اذهان پرورانده است؛ تفکری که گروه‌هاي تروریستی برای اثبات درستي برخي از عملیات­های خود به آن نیازمندند.
لازم به يادآوري است که این تشکیلات پس از انقلاب ایجاد شد و یک جریان برآمده از جامعه نبود. وضعیت این تشکیلات در مصر و ریشه­ های تکفیری آن نیز گویای همین امر است که نتیجه این مقاله را برجسته می­سازد؛ یعنی: ارتباط سیاسی این گروه‌ها از طریق پیشرفت­های مرحله انتقالی، بیش از پیدایش آن به عنوان جنبش­های اجتماعی است؛ جنبش­هایی که نهادهای مربوطه، منابع تأمین کننده مالی، افکار عمومي (یعنی فرصت سیاسی و فرهنگی) در داخل کشور را در اختیار داشته باشند.
لازم به يادآوري است که این تشکیلات پس از انقلاب ایجاد شد و یک جریان برآمده از جامعه نبود. وضعیت این تشکیلات در مصر و ریشه­ های تکفیری آن نیز گویای همین امر است که نتیجه این مقاله را برجسته می­سازد؛ یعنی: ارتباط سیاسی این گروه‌ها از طریق پیشرفت­های مرحله انتقالی، بیش از پیدایش آن به عنوان جنبش­های اجتماعی است؛ جنبش­هایی که نهادهای مربوطه، منابع تأمین کننده مالی، افکار عمومي (یعنی فرصت سیاسی و فرهنگی) در داخل کشور را در اختیار داشته باشند.<ref>https://www.alwahabiyah.com</ref>
==== داعش ====
 
گروهی موسوم به «[[مجلس الشوری]]» در آوریل سال 2014، بیانی ه­ای صادر کرد که در آن، نسبت به نهادهای فعال اعلام برائت کرده بود و از برپایی دادگاه‌های دینی در شهر «درنه» خبر داد. پس از این، رژه­ای نظامی نیز برگزار کرد تا  قدرت خود را به رخ مردم شهر بکشد. این مجلس در تلاش بود تا به مردم نزدیک گردد و برخی نهادهای مخصوص به خود را در قالب انجمن­ها و دادگاه­ها ایجاد کند تا بتواند در شهر میان طرفین نزاع قضاوت کند؛ چرا که ساختمان دادگاه در آستانه انقلاب به آتش کشیده شده بود.
 
اختلاف میان داعش و انصارالشریعة روشن و آشکار بود؛ زیرا داعش با قدرت در پی تأسیس برخی نهادهای رقیب با دولت غایب بود. این تشکیلات سال­ها پيش از ظهور و بروز خود، درخواست­هایی مبنی بر فعال‌‌‌سازی نهادهای دولتی قضایی و پلیس به «علی زیدان» نخست‌‌وزیر ارائه داده بود؛ زیرا ترورها در شهر رو به افزایش نهاده بود و حتی «عبدالعزیز الحصادی» دادستان کل را نیز مورد هدف قرار داد؛ ولی با اين وجود به درخواست­های تشکیلات پاسخی داده نشد. از سوی دیگر، نبود دولت در شهر «درنه» و شعله­ور شدن درگیری­ها در «بنغازی»، وضعیت بی­قانونی و هرج و مرج را پدید آورد و باعث شد تا تشکیلات دولت اسلامي پایه­ هایش را در این محیط ايدئال که به عبارتی «قانون جنگل» در آن حکم­فرما بود، محکم کند.
در «سرت» نیز وضعیت همین‌گونه بود. انصارالشریعة (یا آن‌گونه که بسیاری در ابتدا معتقد بودند و بعدا روشن شد که این گروه وابسته به داعش است) به افراد برجسته شهر نزدیک می­شدند و تلاش می­کردند تا کمک­های خود را به سمت شهر سرازيز کنند؛ به‌‌ویژه این‌که از گفته ­های رایج میان اهالی شهر دریافته بودند این شهر زير ظلم و ستم  گردان­های حاضر در «سرت» قرار داشته است. به گواهی شاهدان عینی، نشست این تشکیلات با شخصیت­های برجسته شهر در اواسط 2015 سبب شد تا مسئولیت مراقبت از شهر و دفاع از آن به این تشکیلات واگذار شود.به محض این‌که سران شهر نسبت به واگذاری این مسئولیت متقاعد شدند، داعش ايجاد نهادهای خود را آغاز نمود و بدین ترتیب امر و نهی را شروع کرد. سپس در حادثه اعدام مصری­ها در سواحل شهر «سرت» در 18 فوریه 2015 این گروه به عنوان بخشی از سازمان داعش شناخته.
این گروه، تهدیدی خطرناک برای لیبی و حومه آن به شمار می­رود؛ به‌‌‌ویژه به سبب موقعیت جغرافیایی­ای که در اختیار دارد و بر هلال نفتی­ شهر «سرت» سیطره یافته است. بسیاری از سایت­ها پیام «[[ابوعبدالرحیم اللیبی]]» یکی از سرکردگان تشکیلات را منتشر کردند و برخی مراکز مطالعاتی نیز آن را نقل کرده­اند.این مقاله به سبکی منظم نگاشته شده و در آن استراتژی تشکیلات در لیبی با هدف گسترش آشوب و نآرامی در شمال آفریقا و سیطره بر سلاح‌هاي لیبی که پس از انقلاب زیاد شده، تشریح گردیده است. وی در این پیام، واقعیت رقابت میان لیبی و فرانسه، به‌‌ویژه در پروژه گاز را یادآور می­شود. این پروژه از نیجر تا نیجریه امتداد می­یابد و از الجزایر عبور می­کند (قدافی در تلاش بود تا با پخش اسلحه در میان طوارق جنوب، سد راه آن شود). حضور تشکیلات در این موقعیت، آن را در قلب یک معادله بین ­المللی قرار می­دهد و  داعش با نزدیک شدن به این معادله و تهدید آن، از قدرتی ويژه برخوردار می­گردد.


== منابع ==


منابع
<references />
<references />