شیخ محمود شلتوت آیت شجاعت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب حاضر دومین اثر از مجموعه «طلایه داران تقریب»  است که به زندگینامه و تحصیلات، موضع گیری ها ‏در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیت های وحدت گرایانه و تلاش برای [[تقریب مذاهب ‏اسلامی]] و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است.‏ وی در ١٣١٠ ق . در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیرة مصر به دنیا آمد. در ١٣٢٨ ق . برای کسب ‏علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ١٣٤٠ ق . موفق به کسب عالی ترین مدرک رسمی از دانشکده ‏اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی ‏مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ١٣٦٠ ق . به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در ‏دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ١٣٨٣ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، ‏خدمات شایانی به اسلام کرد.‏ از مهم ترین برنامه های او، دوری از تعصبات فرقه ای و مذهبی و از مهم ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در ‏کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که ‏نشان دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود. از فعالیت های علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الأزهر بود.‏ رئیس دانشگاه الأزهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه ای از عموم ‏مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ‏حکومت ایران، ضمن رد هرگونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این ‏باره تلگرافی به آیت الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در ‏پی این واقعه نامه ای برای آیت الله سید محسن حکیم فرستاد.‏ بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیدة ‏و شریعة، وحدت اسلامی را این گونه تعریف می کند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می سازد که ‏خانواده ای واحد می شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می شود. هنگامی که ‏گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می کند و در ‏یک کلمه هرگونه به خود می پسندد با او رفتار می کند.‏ شلتوت قرآن را محور وحدت و نقط مشترک میان مذاهب اسلامی می دانست و ترک تعصب و نقش علمای ‏دین  از عوامل وحدت می شمرد. وی در ١٣٦٠ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، ‏مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با ‏آیت الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهم ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر ‏جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود.‏