۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مىدانست') |
جز (جایگزینی متن - '.او' به '. او') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
نوشته اند که: جعفر بن حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی اش به راهب المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر بن مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از مردار پیروی میکردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی بن هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی میباشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | نوشته اند که: جعفر بن حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی اش به راهب المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر بن مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از مردار پیروی میکردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی بن هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی میباشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | ||
شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوى که ظاهرا مانوى یا زردشتى بوده، در کتاب «المنیه و الامل» آمده است.او مىگفت که پاره اى از جزء مرکب، غیر از خود مرکب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست که ممنوع از کردن کارى است، ولى توانایى بر کار دیگر ندارد.عبدالقاهر بغدادى بر کتابى که «جعفر بن حرب» نوشته است ردیه اى به نام «الحرب على ابن حرب» نوشته است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> | شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوى که ظاهرا مانوى یا زردشتى بوده، در کتاب «المنیه و الامل» آمده است. او مىگفت که پاره اى از جزء مرکب، غیر از خود مرکب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست که ممنوع از کردن کارى است، ولى توانایى بر کار دیگر ندارد.عبدالقاهر بغدادى بر کتابى که «جعفر بن حرب» نوشته است ردیه اى به نام «الحرب على ابن حرب» نوشته است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> | ||
==آرای اعتقادی== | ==آرای اعتقادی== |