نجم الدین رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالله بن محمد نجم‌الدین رازی''' ابوبکرْ عبدالله بن محمد بن شاهوار بن انوشیروان الرازی، همچنین مشهور به نجم‌الدین دایه یا نجم رازی متولد [[ری]] نزدیک [[تهران]] و نجم الدین رازی در هنگام جنگ با مغولان در سال ۱۲۴۷ میلادی کشته شد. او از بزرگ ترین [[صوفیان]] ایرانی اهل استان خوارزم بود. او شاگرد [[نجم الدین کبری|نجم‌الدین کبری]] و یارانش بود و پس از کشته شدن او در سال 1221 به [[ایران]] گریخت و سپس به همدان سفر کرد و پس از آن به جزیره و سپس به آناتولی رفت و در آنجا با [[جلال الدین رومی]] آشنا شد و شاگردی وی را برگزید. وی دروس شیخ خود نجم‌الدین کبری را در کتاب مرصادالعباد من المبدا الی میعاد را جمع‌آوری کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%AC%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A نجم الدين الرازي]</ref>.