confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
حضرت صادق(ع) فرمود: «كسى كه در شب سوره الرحمن را بخواند، و بعد از هر «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگويد «لا بشي ء من آلائك رب اكذب»، [[خداوند]] [[فرشته]] و ملكى بر او موكّل كند اگر در اوّل شب خواند كه او را تا صبح حفظ نمايد و اگر در هنگام صبح آن را خواند موكّل فرمايد بر او فرشته اى كه او را تا شب حفظ كند»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 24، ص 55-54.</ref>. | حضرت صادق(ع) فرمود: «كسى كه در شب سوره الرحمن را بخواند، و بعد از هر «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگويد «لا بشي ء من آلائك رب اكذب»، [[خداوند]] [[فرشته]] و ملكى بر او موكّل كند اگر در اوّل شب خواند كه او را تا صبح حفظ نمايد و اگر در هنگام صبح آن را خواند موكّل فرمايد بر او فرشته اى كه او را تا شب حفظ كند»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 24، ص 55-54.</ref>. | ||
=محل و زمان نزول= | |||
بعضى گفته اند سوره الرحمن در [[مكه]] نازل شده جز يك آيه: يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ، كه بقول عطاء و قتاده و عكرمه و يكى از دو روايت از [[ابن عباس]] كه در [[مدینه]] آمده. | |||
و حسن و [[قتاده]] و ابى حاتم نقل كرده اند كه تمام آن مدنى است<ref>همان.</ref>. | |||
[بنا بر مدنی بودن] تاريخ نزول آن در ما بين [[صلح حديبيه]] و [[جنگ تبوك]] است و بعد از [[سوره رعد]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغالإكسير، مقدمه اول، ص 27.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |