فرق و مذاهب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

پیروان دین اسلام از دیدگاه فقهی و کلامی این دین را به [[مذاهب]] گوناگونی تقسیم کرده‌اند که برخی از این مذاهب خود به فرقه‌های مختلف و گاه هر فرقه به انشعاباتی چند تقسیم می‌شود. در بررسی بسیاری از فرقه‌ها در  [[جهان اسلام]] آنچه شرط انصاف است رعایت نمی‌شود گاه نظر غیر قابل قبول یک فردِ نزدیک به فرقه را به همان فرقه نسبت می‌دهند و یا نظر تردید آمیز فردی را که در فرقه پذیرفته نشده است، دیدگاه ضروری آن فرقه می شمرند، یا دیدگاه­ های مغرضانه دشمنان و مخالفان را دیدگاه­ های مسلّم یک فرقة دیگر ذکر می‌کنند. این وضعیتی است که از گذشته وجود داشته و همچنان هم ادامه دارد. منظور از [[دیدگاه فقهی]]، نوع احکام شرعی پذیرفته و بکاررفته در هر مذهب و منظور از [[دیدگاه کلامی]]  درجهٔ پذیرش خردگرایی در هر یک از مذهب‌ها است.

گروهی از شیعیان هستند که معتقدند، امامان از سوی پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و یا امام قبلی،‌نصب می شود و از پدر به پسر می‌رسد و بعد از پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ حضرت علی ـ علیه السّلام ـ امام بوده بعد از وی به ترتیب تا امام صادق ـ علیه السّلام ـ را قبول می‌کنند و بعد از آن حضرت عقیده دارند که امامت به اسماعیل فرزند [[امام صادق]] ـ علیه السّلام ـ رسیده و بعد از او هم امامت در فرزندان وی ادامه یافته و تا زمان حال این سلسله امامت ادامه دارد.<ref> المذاهب الاسلامیه، ص 246</ref>

=اقلیت های شیعه مذهب=

چند فرقه اند که نمی‌توان گفت سنی، یا شیعه اند؛ به خاطر افکار باطلی که دارند از اسلام خارج اند، ولی مرتد به حساب نمی آیند. مانند فرقه‌هایی که صفات ربوبی را به امامان نسبت می‌دهند. مثلاً می‌گویند: امام علی خدا است، امام علی کارهای خدایی می کند یا تمام کارهای عالم در دست امام علی است. این فرقه‌ها، مذاهب انشعابی از اسلام هستند.<ref>hawzah.net › Magazine › View</ref>

این فرقه طرفداران شیخ احمد احسایی، در کرمان و [[مشهد]] متمرکزند. معتقدند خداوند امامان را آفرید و امامان تمام عالم را آفریدند. پس علت فاعلی عالم امامان هستند. از آن روی که اینان برای عقیده باطل خود به برخی روایات استناد می‌کنند که البته آن روایات یا ضعیف اند یا تفسیرهای مختلفی دارند، نمی‌توانیم بگوییم به کلی از اسلام خارج اند و احکام غیرمسلمان بر آنان بار می شود.

این فرقه حدود دویست هزار پیرو دارد که پنجاه هزار از آنان در بصره و پنجاه هزار در کرمان هستند. جمعی در مشهدند و در آن جا مدرسه ای به نام باقریه دارند.20 شیخیه چندین گروه شده‌اند: شیخیه باقری، شیخیه کریم خانی که در کرمان به سر می برند. این دو گروه همدیگر را قبول ندراند.<ref>hawzah.net › Magazine › View</ref>

پیروان این فرقه معتقدند علی خدا نیست، اما از خدا جدا نیست. برآنند که روح خداوند در علی حلول کرده است و پس از او بر اشخاص متعدد دیگری نیز حلول کرده است. قائل به تناسخ هستند. به معنای عرفی اینان علی اللهی اند. این فرقه حدود یک میلیون نفرند. در ایران در شهرهایی مانند: کرمانشاه، همدان، تویسرکان، بابل و... به سر می برند. در ترکیه، [[هند]] و  [[عراق]] <ref>ر.ک:عراق</ref>وجود دارند. این فرقه نیز ملحق به مسلمانان هستند.<ref>hawzah.net › Magazine › View</ref>

این فرقه در [[ترکیه]] زندگی می‌کنند و حدود چهارده تا بیست میلیون نفرند. عقیده غلوآمیز به علی(ع) دارند؛ معتقدند همه چیز در دست علی(ع) است. با این حال، برخی از آنان بر اساس فقه حنفی نماز می خوانند و بعضی از آنها نماز نمی خوانند، با این باور که علی برای آنان نماز گزارده است و نیز بعضی از آنان مسجد نمی روند چون علی در آن جا شهید شده است. از همین روی اینان چندین فرقه اند. اربکان، اردوغان، حزب رفاه و حزب فضیلت علوی اند.

این فرقه معتدل ترین فرقه باقی مانده از [[خوارج]] اند. عمانی ها، تقریباً تمام شان، اباضیه مسلک هستند. در  [[لیبی]] و  [[الجزایر]] نیز زندگی می‌کنند. حدود چهار تا پنج میلیون نفرند. از نظر فقهی به حنفیان نزدیک اند؛ اما فقه مستقلی دارند و در عقاید به معتزله نزدیک اند؛ اما از اشاعره هم تأثیر پذیرفته اند. کتاب دراسات عن الاباضیه از عمرو خلیفه نامی از آثار خوبی است که یکی از اباضیان شمال آفریقا درباره مذهب خود نوشته است.<ref>hawzah.net › Magazine › View</ref>

فقه شافعی حدود سیصد و پنجاه میلیون پیرو دارد. بیش‌تر مصریان بر این مذهب‌اند. [[دانشگاه الازهر]]  بر مبنای فقه شافعی و کلام اشعری است. [[اندونزی]] و [[مالزی]]، بیش‌تر شافعی‌اند. البته به‌صورت پراکنده نیز در جهان اسلام پیرو دارد. کردها شافعی هستند. [[صلاح الدین ایوبی]]، مؤسس سلسله ایوبیان کرد شافعی بود. از آن زمان دانشگاه الازهر تاکنون بر اساس فقه شافعی تدریس می‌کند. احمد الطیب رئیس کنونی الازهر شافعی و اشعری است. اهل سنت استان‌های گیلان، اردبیل، آذربایجان، کردستان، هرمزگان شافعی مذهب‌اند. در  [[فلسطین]] ، مردمان [[نوارغزه]]، شافعی و ازنظر فقهی با مصریان هم‌مذهب‌اند.<ref>jh.isca.ac.ir</ref>

این مذهب یکى دیگر از مذهب کلامى معروف و مورد قبول در میان اهل سنت است که در اوایل قرن چهارم هجرى پدید آمد ، مؤسس این مذهب کلامى ،ابو منصور ماتریدى ( متوفاى ۳۳۳ ه‌) است . انگیزه ماتریدى و اشعرى در مخالفت با معتزله انگیزه‌اى واحد بود ، ولى روش آنان کاملاً یکسان نبود، زیرا عقل‌گرائى در ماتریدیه بر ظاهرگرائى غالب است .<ref>درآمدى بر علم کلام ، ص ۲۹۶ ، همان</ref>

این گروه عقاید اهل حدیث را با تعدیل خاصى پذیرفته‌اند . پایه‌گذار این مکتب ابوالحسن اشعرى ( ت . ۲۶۰ ۳۲۴ ) مى‌باشد . وى قبل از پایه‌گذارى این مکتب بر مکتب معتزله بود ، او در قرن چهارم هجرى به دفاع از عقاید اهل حدیث و مخالفت با آراى معتزله قیام کرد و مکتب جدیدى بوجود آورد که در جهان تسنن شهرت بسزائى یافت .<ref>ربانى گلپایگانى ، على ، فرق و مذاهب کلامى ، انتشارات مرکز جهانى ، چاپ سوم ، ۸۳ ، ص ۲۰۱ </ref>

گروهى که به عقل ، بیش از حد بها داده‌اند و در موارد زیادى به دلیل تصادم نصوص با عقل ، به تأویل آ نها مى‌پرداختند . این گروه پنج مسأله را از اصول اعتزال مى‌شمارند : . ۱ توحید . . ۲ عدل . . ۳ وعده و وعید . . ۴ امر به معروف و نهى از منکر . . ۵ منزله بین المنزلتین . پایه‌گذار این مکتب کلامى « واصل بن عطاء » شاگرد حسن بصرى بود است که در یک جریان از حوزه درس او جدا شد و حوزه مستقلى تشکیل داد و بدین مناسبت حسن گفت « اعتزل عنّا » یعنى از ما جدا شد . به همین مناسبت بود که پیروان و اصل « معتزله » نامیده شدند .<ref> مطهرى ، مرتضى ، مجموعه آثار ، انتشارات صدرا ، چ دوم ، ۱۳۷۲ ، ج ۳ ، ص ۸۵ </ref>

مسلک وهابى منسوب به شیخ محمد فرزند « [[عبدالوهاب]] » نجدى است ، وى در سال ۱۱۱۵ هجرى قمرى در نجد تولد یافت . این گروه خود را « سلفیه » مى‌نامند و مسائلى را بر اصول « سلفیه » افزودند که بیشتر مربوط به توحید و شرک است . محمد بن عبدالوهاب با مطالعه کتابهاى ابن تیمیه ، گرایش خاصى به احیاى اندیشه‌هاى او پیدا کرد ، در این رابطه زیارت پیامبر ، تبرک به آثار او ، توسل به وى و بناى سایبان بر قبور را شرک دانست و دیگر طوایف مسلمین را متهم به شرک و خروج از دین کرد و تنها مذهب وهابیت را اهل نجات دانست <ref>سبحانى ،جعفر ،آئین وهابیت ، ص ۲۹</ref>.عقاید و اندیشه‌هاى افراطى و رفتار خشن و انعطاف‌ناپذیر آنان منشأ تفرقه و نزاع در میان امت اسلامى شده است بدین جهت ، در راستاى اهداف و منافع استکبار جهانى و دشمنان اسلام قرار گرفته است .

فرقه صوفى گنابادیه، فعال‏ترین فرقه صوفى شیعى است. این فرقه، از فرقه‏ هاى انشعابى شاه‏ نعمت‏ الهیه است. در خراسان جنوبى در شهر گناباد، تهران، یزد، بروجرد و... بین سه تا چهار میلیون پیرو دارد.