پرش به محتوا

عبدالله صولی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
حاج '''عبدالله صولی''' مانند پدرش بود، [[حسن البنا]] را بسیار دوست می‌داشت، به او احترام می‌گذاشت، نصایح او را می‌پذیرفت و در همه زمان‌ها و بحران‌ها با او همراهی می‌کرد. از مواضع ایشان با امام البناء اشاره می کنیم:  
حاج '''عبدالله صولی''' مانند پدرش بود، [[حسن البنا]] را بسیار دوست می‌داشت، به او احترام می‌گذاشت، نصایح او را می‌پذیرفت و در همه زمان‌ها و بحران‌ها با او همراهی می‌کرد. از مواضع ایشان با امام البناء اشاره می کنیم:  
'''عبدالله صولی''' تصمیم به ثبت‌نام در دانشگاه آمریکایی گرفته بود و برای آن، آزمون زبان انگلیسی داده بود و این امتحان را پشت‌سر گذاشته بود داده بود و اوراق و کیف خود را برای سفر به [[قاهره]] آماده کرده بود تا حال تحصیل را درآنجا شروع کند. اما پدر به این موضوع اعتراض کرد و به او گفت که شیخ [[حسن البنا]] با پیوستن به دانشگاه آمریکایی موافق نیست. حاج عبدالله در این باره میگوید: «شیخ حسن البنا نزد من آمد و در این مورد با من صحبت کرد و مرا متقاعد کرد که نپیوندم و در واقع با اعتقاد و مهربانی از پیوستن منصرف شدم».  
'''عبدالله صولی''' تصمیم به ثبت‌نام در دانشگاه آمریکایی گرفته بود و برای آن، آزمون زبان انگلیسی داده بود و این امتحان را پشت‌سر گذاشته بود داده بود و اوراق و کیف خود را برای سفر به [[قاهره]] آماده کرده بود تا حال تحصیل را درآنجا شروع کند. اما پدر به این موضوع اعتراض کرد و به او گفت که شیخ [[حسن البنا]] با پیوستن به دانشگاه آمریکایی موافق نیست. حاج عبدالله در این باره میگوید: «شیخ حسن البنا نزد من آمد و در این مورد با من صحبت کرد و مرا متقاعد کرد که نپیوندم و در واقع با اعتقاد و مهربانی از پیوستن منصرف شدم».  
و چون داماد [[حسن البنا]] بود، پس از حضور شیخ در قنا، آوردن پسرانش از قاهره به اسماعیلیه را به عبدالله سپرد. امام البناء در این باره در نامه ای به پدرش می فرماید: عبدالله افندی الصولی برای بردن بچه ها نزد اسماعیلیان به قاهره آمده بود و در این باره از اسماعیلیان برای من نامه نوشت.  
و چون داماد [[حسن البنا]] بود، پس از حضور شیخ در قنا، آوردن پسرانش از قاهره به اسماعیلیه را به عبدالله سپرد. امام البناء در این باره در نامه‌ای به پدرش می‌نوسید: عبدالله افندی صولی برای بردن بچه‌ها به اسماعیلیه به قاهره آمده بود... .
در سال 1945م در سفر زیارتی با کشتی امام البناء را همراهی کرد و با او همنشین بود. او می گوید: دانشجویانی از دانشگاه همراه ما در کشتی بودند و تعدادی از آنها متعلق به اخوان المسلمین بودند، بنابراین با استاد ناظر خود صحبت کردند و از او دعوت کردند تا در سخنرانی امام البنا شرکت کند و به سخنان او گوش دهد، اما او نپذیرفت. چگونه می تواند استاد دبستان را بشنود که استاد دانشگاه است، ولی شاگردان اخوان او را به مهربانی تشویق کردند، پس او موافقت کرد و چون آمد و امام را شنید، بسیار تحت تأثیر او قرار گرفت و او را بسیار تحسین کرد و بسیار قدردانی کرد. به او.  
در سال 1945 م در سفر زیارتی [[حج]] با کشتی [[حسن البنا]] را همراهی کرد و با او همنشین بود. او می‌گوید: دانشجویانی از دانشگاه همراه ما در کشتی بودند و تعدادی از آنها متعلق به اخوان المسلمین بودند، بنابراین با استاد ناظر خود صحبت کردند و از او دعوت کردند تا در سخنرانی امام البنا شرکت کند و به سخنان او گوش دهد، اما او نپذیرفت. چگونه می تواند استاد دبستان را بشنود که استاد دانشگاه است، ولی شاگردان اخوان او را به مهربانی تشویق کردند، پس او موافقت کرد و چون آمد و امام را شنید، بسیار تحت تأثیر او قرار گرفت و او را بسیار تحسین کرد و بسیار قدردانی کرد. به او.  
در این سفر زیارتی و پس از رسیدن به عرفات، امام البناء جلسه ای ترتیب دادند که با حضور محمد حسن الاشموی وزیر معارف وقت تشکیل شد و سخنان امام البناء را گوش فرا دادند و استماع کردند. با علاقه به آن حاج عبدالله الصولی می فرماید:
در این سفر زیارتی و پس از رسیدن به عرفات، امام البناء جلسه ای ترتیب دادند که با حضور محمد حسن الاشموی وزیر معارف وقت تشکیل شد و سخنان امام البناء را گوش فرا دادند و استماع کردند. با علاقه به آن حاج عبدالله الصولی می فرماید:
من کنارش نشسته بودم، رو به من کرد و پرسید: آیا تو از برادران هستی، جوابش را مثبت دادم و به من گفت: این سخنرانی را ضبط کن چون اگر ضبط نکنی پشیمان می شوی. از چیزهایی که جامعه در عرصه مکتب خود فراموش نمی کند، یاری انسان نیکوکار مرحوم محمد حسن الاشموی است. او وزیر آموزش و پرورش در سال 1946 میلادی برای مدارس محلی بود، به خواست خدا تشکر و کمک کرد. آن زمان بود که اخوان برنامه درسی مخصوص به خود را در مدارس خود ایجاد کرد، بنابراین آنها با آن یک مدل کاربردی برای آنچه خواستند ارائه کردند.  
من کنارش نشسته بودم، رو به من کرد و پرسید: آیا تو از برادران هستی، جوابش را مثبت دادم و به من گفت: این سخنرانی را ضبط کن چون اگر ضبط نکنی پشیمان می شوی. از چیزهایی که جامعه در عرصه مکتب خود فراموش نمی کند، یاری انسان نیکوکار مرحوم محمد حسن الاشموی است. او وزیر آموزش و پرورش در سال 1946 میلادی برای مدارس محلی بود، به خواست خدا تشکر و کمک کرد. آن زمان بود که اخوان برنامه درسی مخصوص به خود را در مدارس خود ایجاد کرد، بنابراین آنها با آن یک مدل کاربردی برای آنچه خواستند ارائه کردند.