پرش به محتوا

بشیریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==شرح حال موسس فرقه==
==شرح حال موسس فرقه==
درباره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ باز و شعبده‏ باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسى بن جعفر]] (ع) به شمار مى‏ رفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
درباره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ باز و شعبده‏ باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسى بن جعفر]] (ع) به شمار مى‏‌رفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
</ref>
</ref>


==جایگاه رجالی==
==جایگاه رجالی==
وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن [[امام کاظم]] (علیه‌السّلام) قرار گرفته است زیرا به امام کاظم (علیه‌السّلام) دروغ می‌بست.
وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن [[امام کاظم]] (علیه‌السّلام) قرار گرفته است زیرا به امام کاظم (علیه‌السّلام) دروغ می‌بست.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
</ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref>
</ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref>


==اعتقادات==
==اعتقادات==
کشى نوشته است که محمد بن بشیر معتقد بود حضرت موسى بن جعفر (ع) غایب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى ‏دهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نیفتاده بلکه غایب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وى داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد بن بشیر آموخته است و بعد از وى محمد بن بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
کشى نوشته است که محمد بن بشیر معتقد بود حضرت موسى بن جعفر (ع) غایب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى ‏دهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نیفتاده بلکه غایب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وى داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد بن بشیر آموخته است و بعد از وى محمد بن بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
</ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>
</ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>


==آثار==
==آثار==
برخی از مداخل نویسان بدون نام بردن از اسم اثر فقط درباره او نوشته اند که دارای کتابی نیز بوده است.<ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>
برخی از مداخل نویسان بدون نام بردن از اسم اثر فقط درباره او نوشته‌اند که دارای کتابی نیز بوده است.<ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>


==تذکر==
==تذکر==
خط ۲۲: خط ۲۲:
الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیه‌السّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند .
الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیه‌السّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند .


ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن ها نام می‌برد و می‌گوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است
ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن‌ها نام می‌برد و می‌گوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل‌ ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref>  
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل‌ ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref>  


Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۶۰

ویرایش