پرش به محتوا

بررسی نظریه قرائات سبعه در قرآن از منظر فریقین (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اختلافها' به 'اختلاف‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به '‌علیه‌السلام')
جز (جایگزینی متن - 'اختلافها' به 'اختلاف‌ها')
خط ۱۶: خط ۱۶:




"علم بکیفیة أداء کلمات القرآن واختلافها بعزو الناقلة" <ref>همان  ؛ مناهل العرفان فی علوم القرآن الزرقانی ج 1ص 284</ref>   
"علم بکیفیة أداء کلمات القرآن واختلاف‌ها بعزو الناقلة" <ref>همان  ؛ مناهل العرفان فی علوم القرآن الزرقانی ج 1ص 284</ref>   




خط ۴۸۲: خط ۴۸۲:
   
   
ایشان در نقد کسانی که سبعه احرف را بمعنای سبعه قرائات تفسیر کرده‌اند می‌نویسد :  
ایشان در نقد کسانی که سبعه احرف را بمعنای سبعه قرائات تفسیر کرده‌اند می‌نویسد :  
کسانی که سبعه احرف در روایات را به سبعه قرائات حمل کرده‌اند قطع نظر از تکلفی که در تعیین این قرائات مرتکب شده‌اند دیدگاهشان با روایات دیگر که نزول قرآن را به حرف واحد دانسته و منشا اختلاف قرائات را اختلاف روات می‌داند منافات دارد.  <ref>التفسیر الصافی ج 1ص59 والتوفیق بین الروایات کلها أن یقال: إن للقرآن سبعة أقسام من الآیات وسبعة بطون لکل آیة ونزل على سبع لغات . واما حمل الحدیث على سبعة أوجه من القراءات ثم التکلف فی تقسیم وجوه القراءات على هذا العدد کما نقله فی مجمع البیان عن بعضهم فلا وجه له مع أنه یکذبه ما رواه فی الکافی باسناده عن زرارة عن أبی جعفر ( ‌علیه‌السلام ) قال: إن القرآن واحد نزل من عند واحد ولکن الاختلاف یجیئ من قبل الرواة . وبإسناده عن الفضیل بن یسار قال: قلت لأبی عبدالله ( ‌علیه‌السلام ) إن الناس یقولون إن القرآن نزل على سبعة أحرف . فقال: کذبوا أعداء الله ولکنه نزل على حرف واحد من عند الواحد ، ومعنى هذا الحدیث معنى سابقه والمقصود منهما واحد وهو أن القراءة الصحیحة واحدة الا أنه ( ‌علیه‌السلام ) لما علم أنهم فهموا من الحدیث الذی رووه صحة القراءات جمیعا مع اختلافها کذبهم . وعلى هذا فلا تنافی بین هذین الحدیثین وشئ من أحادیث الأحرف أیضا</ref>
کسانی که سبعه احرف در روایات را به سبعه قرائات حمل کرده‌اند قطع نظر از تکلفی که در تعیین این قرائات مرتکب شده‌اند دیدگاهشان با روایات دیگر که نزول قرآن را به حرف واحد دانسته و منشا اختلاف قرائات را اختلاف روات می‌داند منافات دارد.  <ref>التفسیر الصافی ج 1ص59 والتوفیق بین الروایات کلها أن یقال: إن للقرآن سبعة أقسام من الآیات وسبعة بطون لکل آیة ونزل على سبع لغات . واما حمل الحدیث على سبعة أوجه من القراءات ثم التکلف فی تقسیم وجوه القراءات على هذا العدد کما نقله فی مجمع البیان عن بعضهم فلا وجه له مع أنه یکذبه ما رواه فی الکافی باسناده عن زرارة عن أبی جعفر ( ‌علیه‌السلام ) قال: إن القرآن واحد نزل من عند واحد ولکن الاختلاف یجیئ من قبل الرواة . وبإسناده عن الفضیل بن یسار قال: قلت لأبی عبدالله ( ‌علیه‌السلام ) إن الناس یقولون إن القرآن نزل على سبعة أحرف . فقال: کذبوا أعداء الله ولکنه نزل على حرف واحد من عند الواحد ، ومعنى هذا الحدیث معنى سابقه والمقصود منهما واحد وهو أن القراءة الصحیحة واحدة الا أنه ( ‌علیه‌السلام ) لما علم أنهم فهموا من الحدیث الذی رووه صحة القراءات جمیعا مع اختلاف‌ها کذبهم . وعلى هذا فلا تنافی بین هذین الحدیثین وشئ من أحادیث الأحرف أیضا</ref>


    
    
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش