confirmed
۳۸٬۵۷۰
ویرایش
عبدالملک جوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
ادعا شده است که در آخرین لحظات زندگی از این کار خود اظهار پشیمانی کرد <ref>رجوع کنید به ابن جوزی، ج ۱۶، ص ۲۴۵؛برای نقد این دعوی رجوع کنید به سبکی، ج ۵، ص ۱۸۵ـ۱۸۷.</ref>. وی تا پایان زندگی شوقِ آموختن داشت، به گونه‌ای که در سالهای آخر عمر، عالمی نحوی را که به نیشابور آمده بود هر روز به خانه می‌برد و نزد او ادبیات می‌خواند <ref>سبکی، ج ۵، ص ۱۷۹.</ref>. | ادعا شده است که در آخرین لحظات زندگی از این کار خود اظهار پشیمانی کرد <ref>رجوع کنید به ابن جوزی، ج ۱۶، ص ۲۴۵؛برای نقد این دعوی رجوع کنید به سبکی، ج ۵، ص ۱۸۵ـ۱۸۷.</ref>. وی تا پایان زندگی شوقِ آموختن داشت، به گونه‌ای که در سالهای آخر عمر، عالمی نحوی را که به نیشابور آمده بود هر روز به خانه می‌برد و نزد او ادبیات می‌خواند <ref>سبکی، ج ۵، ص ۱۷۹.</ref>. | ||
=شاگردان= | |||
در مقام علمی و استادی او همین بس که [[ابوحامد غزالی]] عمدتاً پرورده حوزه درسی او بود <ref>ابن‌عساکر، ص ۲۲۳؛سبکی، ج ۶، ص ۱۹۶.</ref>. با وجود فضای تعقل و نظرورزی در حوزه درسی جوینی، که در درس کلام، خلاف و بررسی استدلالی آرای مذهب فقهی و نیز در مناظرات علمی وی با بزرگان دوره خود جلوه داشت <ref>رجوع کنید به سبکی، ج ۵، ص ۱۷۱، ۱۷۶ـ۱۷۷.</ref>، علاقه به عوالم معنوی و موضع مساعد نسبت به تصوف هم در او به چشم می‌خورد <ref>رجوع کنید به همان، ج ۵، ص ۱۸۰، ۱۸۹.</ref> و این عجیب نیست چون جوینی به خانواده‌ای تعلق داشت که بعضاً [[صوفی]] بودند <ref>رجوع کنید به یاقوت حموی، ذیل «جوین».</ref>. خود او گاه وقتی از زهد و احوال صوفیان‌سخن می‌گفت مخاطبان را به رقت می‌آورد <ref>رجوع کنید به سبکی، ج ۵، ص ۱۸۰.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||