confirmed، مدیران
۳۷٬۸۸۵
ویرایش
اسرافیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''اسرافیل'''، نام فرشته ای از ملائکه مقرب که بیشترین شهرت او به دمیدن در صور به هنگام برپایی [[قیامت]] است. نام او را به صورت «اسرافین»، «سرافیل» و «سرافین» هم نوشته اند. برخی هم با قرار دادن نام اسرافیل در کنار [[جبرئیل]] و [[میکائیل]]، این نام را ترکیبی با ریشه عبرانی، مرکب از اسراف یا سراف به معنی «بنده» و ایل به معنی «خداوند» دانسته اند. | |||
=اسرافیل و وظایفش= | |||
اسرافیل، نام فرشته ای از ملائکه مقرب که بیشترین شهرت او به دمیدن در صور به هنگام برپایی قیامت است. نام او را به صورت «اسرافین»، «سرافیل» و «سرافین» هم نوشته اند. برخی هم با قرار دادن نام اسرافیل در کنار [[جبرئیل]] و [[میکائیل]]، این نام را ترکیبی با ریشه عبرانی، مرکب از اسراف یا سراف به معنی «بنده» و ایل به معنی «[[خداوند]]» دانسته اند. طبق روایاتی از [[پیغمبر اکرم(ص)]] و [[امام سجاد(ع)]]، از نام اسرافیل به «عبدالله» تعبیر شده است و از دیگر نامها و القاب اسرافیل می توان به عبدالرحمان، عبدالخالق و ابوالمناقح اشاره کرد. | |||
از حیث ریشه شخصیت، از اسرافیل به طور مستقیم در [[قرآن کریم]] یادی نشده است و سخن از این فرشته، تنها در روایات دیده می شود. یکی از سرچشمه های اساسی در این باره، روایتی نقل شده از زبان [[عایشه]] درباره دعای [[پیامبر(ص)]] پیش یا پس از [[نماز]] است که به دو گونه متفاوت ضبط شده است: در گونه نخست که روایت عکرمه بن عمار با دو واسطه از عایشه است، چنین آمده که پیامبر(ص) در افتتاح [[نماز شب]]، همواره دعایی را می خواند که سرآغاز آن عبارت «اللهم رب جبرائیل و میکائیل و اسرافیل...» بوده است. در گونه دوم که روایت جسره از عایشه است، در پاسخ سؤال یک زن یهودی درباره [[عذاب قبر]]، چنین آمده است که پیامبر(ص) در سالهای پایانی از عمر خود، پس از انجام هر [[نماز]] بر ذکر «رب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل» مداومت داشته، پس از این عبارات از آتش [[جهنم]] و عذاب قبر استعاذه می کرد. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||