۸۷۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی « حدیث حدیث اصطلاحی در فرهنگ اسلامی و علوم دینی است که بیانگر سخنان نقل شده از...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
حدیث در اصطلاح اهلسنّت عبارت است از آنچه به پیامبر اكرم نسبت داده شود. | حدیث در اصطلاح اهلسنّت عبارت است از آنچه به پیامبر اكرم نسبت داده شود.<ref>ابنحجر عسقلانى، 1300ـ1301، ج 1، ص 173</ref> ، از قول و فعل و تقریرا<ref>بنتیمیه، ص 5؛ سخاوى، ج 1، ص 21؛ سیوطى، همانجا؛ انصارى، ص 41</ref> و صفاتِ خَلقى و خُلقى و حتى حركات و سكنات آن حضرت در خواب و بیدارى.[۱۱ سخاوى، همانجا به سیره، فضائل و ویژگیهاى پیامبر اكرم در پیش از بعثت نیز حدیث اطلاق شده است<ref>رجوع کنید به ابنتیمیه، ص 7ـ8</ref> عدهاى حدیث را شامل قول، فعل و تقریرِ صحابه و تابعین <ref>رجوع کنید به سیوطى؛ انصارى، همانجاها</ref> و علما و صُلحا<ref>براى نمونه رجوع کنید به شهیدثانى، ص 54</ref> نیز دانستهاند.ظاهرا وجه نام گذاری حدیث از آن جهت است که در مقابل قرآن (که هر دو بیان احکام الهی است) قرار گرفته، زیرا بیشتر اهل سنت، قایل به قدم قرآن میباشند و از این رو، احکامی را که از شخص پیغمبر(ص) صادر شده است (حدیث) در مقابل قرآن (قدیم) نامیدهاند.<ref>فتح الباری، ج۱</ref> | ||
=== معنای اصطلاحی حدیث نزد شیعه === | === معنای اصطلاحی حدیث نزد شیعه === | ||
حدیث در اصطلاح علماى شیعه عبارت است از كلامى كه قول، فعل یا تقریر معصوم را گزارش كند | حدیث در اصطلاح علماى شیعه عبارت است از كلامى كه قول، فعل یا تقریر معصوم را گزارش كند<ref>رجوع کنید به شیخ بهائى، ص 412؛ میرزاى قمى، ج 1، ص 409؛ مامقانى، ج 1، ص 57</ref> و اطلاق آن بر آنچه از غیر معصوم رسیده از باب مَجاز است [۱۷]. <ref>رجوع کنید به شیخ بهائى، همانجا؛ صدر، ص 81</ref> | ||
ویرایش