۸۷٬۸۸۶
ویرایش
تجانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
احمد تجانی در سال ۱۱۵۰ در | احمد تجانی در سال ۱۱۵۰ در منطقه‌ای به نام عین ماضی در جنوب الجزایر به دنیا آمد. وی مدعی بود که به دلیل ازدواج یکی از اجدادش با زنی از قبیله بنی توجین در مراکش تجانی نام گرفته است. وی همچنین خود را از نسل امام حسن علیه‌السلام و از فرزندان نفس زکیه میدانست اگر چه این فقط یک ادعا است و در صحت آن تردید وجود دارد | ||
<ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۰ـ ۴۱</ref> | <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۰ـ ۴۱</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۵ـ۱۶.</ref> | ||
<ref>محمد طه ولی، المسجد فی الاسلام، بیروت، سال 1409 هجری قمری، ج۱، ص۱۰۱</ref> | <ref>محمد طه ولی، المسجد فی الاسلام، بیروت، سال 1409 هجری قمری، ج۱، ص۱۰۱</ref> | ||
وی در ادامه به تلمسان رفت و پس از آن [[مکه]] و [[مدینه]] را در سال 1186 هجرى زیارت کرد و در قاهره با مشورت مردى که او را محمود کردى | وی در ادامه به تلمسان رفت و پس از آن [[مکه]] و [[مدینه]] را در سال 1186 هجرى زیارت کرد و در قاهره با مشورت مردى که او را محمود کردى می خواندند طریقه جدیدى در تصوف ایجاد کرد و آن طریقه فرقه‌اى از «[[خلوتیه]]» به شمار مى رود. سپس به مغرب بازگشت و در منطقه بوسمغون که در صحرا واقع است مقام یافت. | ||
در | در آن‌جا مدعى شد که از جانب پیغمبر خدا رسول مصطفى (ص) براى دعوت به طریقه جدید خود مبعوث شده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 122</ref> | ||
تجانی پس از مدتی از طریقت خلوتیه و سایر طرق فاصله گرفت و در ۱۱۹۶ طریقت مستقل خود را به وجود آورد.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> | تجانی پس از مدتی از طریقت خلوتیه و سایر طرق فاصله گرفت و در ۱۱۹۶ طریقت مستقل خود را به وجود آورد.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref><ref>ابوالقاسم سعداللّه قماری، تاریخ الجزائر الثّقافی، بیروت، سال 1998، ج۴، ص۱۹۳</ref> | ||
<ref>ابوالقاسم سعداللّه قماری، تاریخ الجزائر الثّقافی، بیروت، سال 1998، ج۴، ص۱۹۳</ref> | با این حال برخی تجانیه را شاخه‌ای از خلوتیه شمرده‌اند. <ref>احمد عطیه اللّه،القاموس الاسلامی، قاهره، سال 1383 هجری قمری،۱۳۹۶،۱۹۷۶.</ref> | ||
با این حال برخی تجانیه را شاخه‌ای از خلوتیه | |||
<ref>عبدالمنعم حفنی، الموسوعه الصّوفیّه اعلام التّصوّف والمنکرین علیه والطرق الصوفیّه، ذیل مادّه، قاهره، سال ۱۴۱۲ قمری</ref> | <ref>عبدالمنعم حفنی، الموسوعه الصّوفیّه اعلام التّصوّف والمنکرین علیه والطرق الصوفیّه، ذیل مادّه، قاهره، سال ۱۴۱۲ قمری</ref> | ||
تجانی نامی از شجره طریقت خود نبرده است بلکه مدعی بود که به طور | تجانی نامی از شجره طریقت خود نبرده است بلکه مدعی بود که به طور مستقیم از پیامبر صلوات الله علیه تعلیم می‌گیرد. | ||
بنابراین، به نظر تجانیه تقدیس و قدرت معنوی این طریقت از طریق مشایخ قبلی به دست نیامده، بلکه محدود و منحصر به پیامبر اسلام و احمد تجانی است. | بنابراین، به نظر تجانیه تقدیس و قدرت معنوی این طریقت از طریق مشایخ قبلی به دست نیامده، بلکه محدود و منحصر به پیامبر اسلام و احمد تجانی است. ازین‌رو تجانیه خود را طریقه احمدیه یا محمدیه نیز می‌نامند.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۳۷ـ ۳۸.</ref> | ||
مهاجرت تجانی از ابی سمغون به فاس نقطه عطفی در تاریخ طریقت تجانیه بود. | مهاجرت تجانی از ابی سمغون به فاس نقطه عطفی در تاریخ طریقت تجانیه بود. | ||
وی قبل از آن که به فاس برود به مولای سلیمان، امیر مغرب | وی قبل از آن که به فاس برود به مولای سلیمان، امیر مغرب پیام داد که به سبب آزار و بی عدالتی ترک‌‌های عثمانی می‌خواهد به او پناه ببرد و سلیمان برای او خانه و مقرری ماهانه در نظر گرفت.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۰.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۲.</ref> علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۷ وی تا پایان حیاتش در فاس بود و از آن جا مریدانش را برای تبلیغ طریقت به نقاط دیگر می فرستاد. پیروان طریقه او را احباب می‌گویند و غالبا مشغول به ذکرند و هر روز صد بار در اوقات معین ذکر می‌گویند و ذکر از اصول مذهب ایشان به شمار مىرود، و پیروان این فرقه حق پیوستن به فرق دیگر را ندارند. | ||
قبر ابوالعباس تجانى در فاس که از بلاد مغرب (مراکش) است زیارتگاه پیروان این فرقه | قبر ابوالعباس تجانى در فاس که از بلاد مغرب (مراکش) است زیارتگاه پیروان این فرقه می‌باشد. | ||
پیروان این طریقه پیش از آن که به مکه مشرف شوند بر خود واجب | پیروان این طریقه پیش از آن که به مکه مشرف شوند بر خود واجب مى‌دانند که نخست مرقد او را زیارت نمایند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 122</ref> | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
هیچ گونه زهد و ریاضت و قوانین دشوار وجود ندارد، بلکه بیش از همه چیز بر نیاز به واسطه معنوی میان خدا و انسان تأکید می‌شود. | هیچ گونه زهد و ریاضت و قوانین دشوار وجود ندارد، بلکه بیش از همه چیز بر نیاز به واسطه معنوی میان خدا و انسان تأکید می‌شود. | ||
به عقیده آنان احمد تجانی خود را «غوث» یا «قطب الاقطاب» و «خاتم الاولیاء المحمدیه» خوانده و ازاین رو از همه اولیا برتر است و فقط او و جانشینانش، واسطه هستند. | به عقیده آنان احمد تجانی خود را «غوث» یا «قطب الاقطاب» و «خاتم الاولیاء المحمدیه» خوانده و ازاین رو از همه اولیا برتر است و فقط او و جانشینانش، واسطه هستند. | ||
همچنین | همچنین معتقدند که احمد تجانی به پیروانش اطمینان داده که ثروت در دنیا و نجات و رستگاری در آخرت را نصیب‌شان خواهد کرد. ازین رو آنان به اظهار ارادت یا توسل به شیوخ دیگر نیازی ندارند و نباید به زیارت قبور اولیای دیگر بروند. | ||
هرکس چنین کاری بکند، طریقت تجانیه را ترک گفته است و دچار «سوء عاقبت» نیز خواهد شد. <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۱۶۷</ref> <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه،ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۱۹۸ـ ۱۹۹</ref> | هرکس چنین کاری بکند، طریقت تجانیه را ترک گفته است و دچار «سوء عاقبت» نیز خواهد شد. <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۱۶۷</ref> <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه،ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۱۹۸ـ ۱۹۹</ref> | ||
<ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۲۱۱</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۳۹.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۴۷.</ref> | <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۲۱۱</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۳۹.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۴۷.</ref> | ||
پیروان تجانیه درباره احمد تجانی عقاید مبالغه آمیزی دارند، از جمله معتقدند که هر کسب او را ببیند، | پیروان تجانیه درباره احمد تجانی عقاید مبالغه آمیزی دارند، از جمله معتقدند که هر کسب او را ببیند، خصوصا در روزهای جمعه و دوشنبه، حتی اگر بی دین و کافر باشد، بخشیده می‌شود.<ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه،ریاض، سال 1401 قمری، ج۱، ص۲۳۸ـ۲۳۹</ref> | ||
<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۴۴.</ref> نزد تجانیه زیارت قبور مشایخ مربوط به این فرقه اهمیت فراوانی دارد. | <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۴۴.</ref> نزد تجانیه زیارت قبور مشایخ مربوط به این فرقه اهمیت فراوانی دارد. | ||
==شاگردان تجانی== | ==شاگردان تجانی== | ||
تجانی دارای شاگردانی بوده که توانستند طریقت او را گسترش دهند و نام برخی از | تجانی دارای شاگردانی بوده که توانستند طریقت او را گسترش دهند و نام برخی از آن‌ها عبارت است از: | ||
سیدابراهیم ریاحی (متوفی 1266), مفتی و شاعر تونسی | سیدابراهیم ریاحی (متوفی 1266), مفتی و شاعر تونسی محمدحافظ مختار اهل موریتانی (متوفی ح1246) | ||
<ref>ابونصر تیجانیه، ج1، ص82 ـ83.</ref> <ref>ابونصر تیجانیه، ج1، ص 102</ref> | <ref>ابونصر تیجانیه، ج1، ص82 ـ83.</ref> <ref>ابونصر تیجانیه، ج1، ص 102</ref> | ||
<ref>حاجی عمر فُوتی اهل مالی و رهبر دینی و نظامی جهاد با فرانسوی ها و مؤسس دولت تجانی در سودان</ref> ابراهیم انیاس (متوفی 1354 ش/ 1975) اهل سودان و عبدالرحمان شَنقیطی (متوفی 1299/ 1882).<ref> | <ref>حاجی عمر فُوتی اهل مالی و رهبر دینی و نظامی جهاد با فرانسوی ها و مؤسس دولت تجانی در سودان</ref> ابراهیم انیاس (متوفی 1354 ش/ 1975) اهل سودان و عبدالرحمان شَنقیطی (متوفی 1299/ 1882).<ref> | ||