پرش به محتوا

هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
[[ابن فارس]] می‌گوید: «هبوط کلمه‌ای است که دلالت بر فرود آمدن می‌کند.» <ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ج۶، ص۳۰</ref>  
[[ابن فارس]] می‌گوید: «هبوط کلمه‌ای است که دلالت بر فرود آمدن می‌کند.» <ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ج۶، ص۳۰</ref>  


=معنای هبوط [[آدم(ع)]] از بهشت=
=معنای هبوط آدم(ع) از بهشت=


<big>هبوط</big> به معنای پایین آمدن از بلندی(نزول) و ضد صعود(بالا رفتن) است. و گاهی به معنای [[حلول]] در مکان نیز استعمال می‌شود.
<big>هبوط</big> به معنای پایین آمدن از بلندی(نزول) و ضد صعود(بالا رفتن) است. و گاهی به معنای [[حلول]] در مکان نیز استعمال می‌شود.
خط ۴۳: خط ۴۳:
==طبرسی==
==طبرسی==


[[طبرسی]] در [[تفسیر مجمع البیان]] می‌فرماید: هبوط و [[نزول]] و وقوع مثل هم هستند(به یک معنا هستند) که عبارت است از: حرکت از بلندی به سوی پایین... و گاهی هبوط به معنای(حلول در مکان) استعمال می‌شود مثل آیه‌ی شریفه که می‌فرماید: «اهبطوا مصراً»؛ یعنی وارد شهر شوید. <ref>البته اخراج آدم و حوا از بهشت و هبوطشان(نزولشان) در زمین جنبه‌ی عقوبت نداشت؛ زیرا دلیل داریم که انبیای الهی در هیچ حالی مرتکب عمل قبیح نمی‌شوند و کسی که عقوبت را بر پیامبران جایز بداند، در حق آنها جفا کرده و بزرگ‌ترین [[تهمت]] ناروا را به خداوند متعال وارد ساخته است... همانا خداوند آدم را از بهشت خارج کرد به دلیل این‌که با تناول از میوه‌ی شجره‌ی ممنوعه، مصلحت تغییر کرد و حکمت و تدبیر االهی اقتضا نمود که او را به زمین بیاورد و به تکالیف و سختی‌های دنیا مبتلا سازد. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 197</ref>
[[طبرسی]] در [[تفسیر مجمع البیان]] می‌فرماید: هبوط و [[نزول]] و وقوع مثل هم هستند (به یک معنا هستند) که عبارت است از: حرکت از بلندی به سوی پایین... و گاهی هبوط به معنای(حلول در مکان) استعمال می‌شود مثل آیه‌ی شریفه که می‌فرماید: «اهبطوا مصراً»؛ یعنی وارد شهر شوید. <ref>البته اخراج آدم و حوا از بهشت و هبوطشان(نزولشان) در زمین جنبه‌ی عقوبت نداشت؛ زیرا دلیل داریم که انبیای الهی در هیچ حالی مرتکب عمل قبیح نمی‌شوند و کسی که عقوبت را بر پیامبران جایز بداند، در حق آنها جفا کرده و بزرگ‌ترین [[تهمت]] ناروا را به خداوند متعال وارد ساخته است... همانا خداوند آدم را از بهشت خارج کرد به دلیل این‌که با تناول از میوه‌ی شجره‌ی ممنوعه، مصلحت تغییر کرد و حکمت و تدبیر االهی اقتضا نمود که او را به زمین بیاورد و به تکالیف و سختی‌های دنیا مبتلا سازد. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 197</ref>


==علامه طباطبائی==
==علامه طباطبائی==
خط ۸۴: خط ۸۴:
{{پانویس|3}}
{{پانویس|3}}


[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
[[رده: مفاهیم اسلامی]]
[[رده:آدم و حوا در قرآن]]
[[رده:عبارت‌های کتاب مقدس]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش