۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اَصْحابِ رَأْی''' عنوان پیروان | '''اَصْحابِ رَأْی''' عنوان پیروان یکی از دو گرایش اصلی در فقه سدههای نخستین اسلامی که مروج کاربرد شیوههای اجتهاد الرأی در استنباط فقهی بودهاند. در تاریخ فقه، فقهای سرزمین [[عراق]] به ویژه فقیه کوفی [[ابوحنیفه|ابوحنیفه]] به عنوان نماد این گرایش شناخته میشدهاند. <ref>ر. ک. دانشنامه بزرگ اسلامی،ج 9 ص 3597 </ref> | ||
==شاخص این گرایش== | ==شاخص این گرایش== | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
اصحاب امام ابوحنیفه نعمان بن ثابت بن المرزبان | اصحاب امام ابوحنیفه نعمان بن ثابت بن المرزبان الکوفی الفارسی هستند. او مسائل فقه «استنباط» کرد و کتب فقه تصنیف کرد و شاگردانی مثل [[ابویوسف قاضی]] و [[محمد بن الحسن شیبانی]] و [[زفر]] و [[ابومطیع بلخی]] داشت. ایمان به مذهب او اقرار است به زبان و تصدیق به دل و «[[قیاس]]» و «[[استحسان]]» و «[[اجتهاد]]» روا دارند. فقهای خراسان که از اصحاب ابوحنیفه اند هماهنگ با اصول مذهب سنت و جماعت هستند، اما بعضی از فقهای عراق در اصول مذهب گرایش معتزلی دارند و در فروع مذهب با ابوحنیفه هستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 61 همراه با اصلاحات و ویرایش اندک</ref> | ||
==عقاید== | ==عقاید== |