۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''بربهاری''' به اصحاب حسن بن علی بن خلف ابومحمد ابر بهاری گفته میشود که در سال 329 هجری قمری درگذشت. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
«بر بهار» به | «بر بهار» به معنی میوه ایالت بیهار در [[هند]] است که به صورت ادویه از آن کشور میآورند و ظاهرا خانواده بربهاری یکی از فروشندگان این ادویه در [[بغداد]] بودهاند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99</ref> | ||
==شرح حال موسس== | ==شرح حال موسس== | ||
بربهاری از فقها و محدثان بزرگ [[حنابله]] بود که در بغداد نقش | بربهاری از فقها و محدثان بزرگ [[حنابله]] بود که در بغداد نقش بزرگی را بر ضد داعیان «[[شیعه|شیعه]]» ایفا میکرد و در زمان خود بزرگترین مروج مذهب «حنبلی» به شمار می رفت. او میخواست که عقاید [[اهل سنت و جماعت]] را به زمان [[رسول خدا صلوات الله علیه]] و روزگار سه خلیفه [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] یعنی به قول خودش به «دین عشق» پیش از قتل عثمان و پیدا شدن فتن در زمان [[حضرت علی (ع)]] بازگرداند. دیگر عالم مسلمان که مشهور به این نسبت است، میتوان به ابوبحر محمد بن حسن بن کوثر بن علی بربهاری از محدثان مشهور اشاره کرد که در سال 362 هجری قمری درگذشت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==آراء و عقاید== | ==آراء و عقاید== |