الارشاد الی قواطع الادلة فی اصول الاعتقاد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

|ضیاء‌الدین جوینى

|عربى‌

'''الإرشاد إلی قواطع الأدلة فی أصول الاعتقاد''' کتابی [[کلامی]] و اعتقادی است که توسط [[ضیاء‌الدین جوینى]] متولد 419ق نوشته شده است. وى متکلم بزرگ [[اشاعره|اشعرى]] و فقیه و اصولى [[شافعى]] مى‌باشد.

مباحثى؛ نظیر، حدوث عالم، صفاتى که برای [[خداوند]] واجب است، اثبات [[نبوت]]، اصول عقاید و اقسام آن، [[امر به معروف]] و [[نهى از منکر|نهى از منکر]]، [[قیامت]]، ثواب و عقاب و مسائلى کلامى از این دست بحث مى‌کند.

بعد المقدمة، قسم الجوینی کتابه إلى أبواب، وقسم الأبواب إلى فصول، فکان ترتیبه إماما یقتدی به المتکلمون من بعده، وقیل إن هذه الطریقة وجدت قبله عند أبی‌بکر الباقلانی، ثم أبی منصور عبدالقاهر البغدادی فجاء کتابه کالآتی:

*بدأ بالکلام على أحکام النظر.

*باب القول فیما یجب لله تعالى من الصفات.

*باب القول فیما یجوز على الله تعالى.

*باب إثبات جواز رؤیة الله تعالى.

*باب القول فی الوجه الذی منه تدل المعجزة على صدق الرسول صلى الله علیه وسلم.

*باب فی الثواب والعقاب وإحباط الاعمال والرد على المعتزلة والخوارج والمرجئة فی الوعد والوعید.

#[[المهاد فی شرح الإرشاد إلى تبیین قواعد الاعتقاد]]، تألیف: المازری المتوفى سنة 530 هـ می‌باشد.