پرش به محتوا

عمریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: مذاهب کلامی ' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
عمریه‏ از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو یحیى بن عمر بن یحیى بن حسین بن حسین بن زید بن على بودند.
عمریه‏ از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی بودند.


==شرح حال==
==شرح حال==
یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی‌طالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب می‌آمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیارى از شعرا از جمله ابن الرومى شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند که او که نمرده، بلکه زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی العباس را به زیر خواهد کشید.
یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی‌طالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب می‌آمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیاری از شعرا از جمله ابن الرومی شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند که او که نمرده، بلکه زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی‌العباس را به زیر خواهد کشید.


==تاریخچه قیام==
==تاریخچه قیام==
یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّه‌‏اى از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان ها باز شود. او از بیت المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهى بسیار از او پیروى کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهى در نزدیکى [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسى فرستاد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref><ref>ابن اثیر عز الدین،  الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)، ، 14 جلدی،  نشر تونبرگ،  لیدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر،  تاریخ طبرى تاریخ الامم و الملوک،  13  جلدی، لیدن، سال  1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.</ref><ref>اصفهانی ابو الفرج،  مقاتل الطالبیین،  ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.</ref><ref>ابو الفداء اسماعیل بن علی،  المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، طبع بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى|متوکل عباسی]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّه‌‏ای از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان‌ها باز شود. او از بیت‌المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهی بسیار از او پیروی کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهی در نزدیکی [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسی فرستاد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref><ref>ابن اثیر عز الدین،  الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)، ، 14 جلدی،  نشر تونبرگ،  لیدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر،  تاریخ طبرى تاریخ الامم و الملوک،  13  جلدی، لیدن، سال  1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.</ref><ref>اصفهانی ابو الفرج،  مقاتل الطالبیین،  ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.</ref><ref>ابو الفداء اسماعیل بن علی،  المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، طبع بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref>
</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref>


Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش