۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: مذاهب کلامی ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
عمریه از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو | عمریه از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو یحیی بن عمر بن یحیی بن حسین بن حسین بن زید بن علی بودند. | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابیطالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب میآمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و | یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابیطالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب میآمد. او در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیاری از شعرا از جمله ابن الرومی شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پیروانش معتقد بودند که او که نمرده، بلکه زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنیالعباس را به زیر خواهد کشید. | ||
==تاریخچه قیام== | ==تاریخچه قیام== | ||
یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را | یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى|متوکل عباسی]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبداللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهای از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندانها باز شود. او از بیتالمال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهی بسیار از او پیروی کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهی در نزدیکی [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسی فرستاد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref><ref>ابن اثیر عز الدین، الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)، ، 14 جلدی، نشر تونبرگ، لیدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبرى تاریخ الامم و الملوک، 13 جلدی، لیدن، سال 1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.</ref><ref>اصفهانی ابو الفرج، مقاتل الطالبیین، ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.</ref><ref>ابو الفداء اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، طبع بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210. | ||
</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref> | </ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref> | ||