سوره مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

=مريم=

مريم دختر عمران، مادر عيسى، زني‌كه قرآن به پاكى او شهادت داده است، نامش سى‌وچهار بار در قرآن کريم ذکر شده است<ref>قاموس قرآن، ج5، ص 251.</ref>.  

* وحدانيت خدا؛

* [[رستاخيز]] باورى؛

* سرگذشت پيامبران الهى و مريم<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 311.</ref>.

# مريم،  

# کهيعص<ref>همان، ص 313.</ref>.

* «سوره مريم»؛ نام‌گذارى آن به نام مريم از آن جهت است كه در آيات 16- 35 اين سوره داستان مريم دختر [[عمران]] و مادر عيسى و تولد عيسى مطرح شده است.

* «سوره کهيعص»؛ اين نام سوره از [[حروف مقطعه]] اولين آيۀ آن گرفته شده است<ref>همان.</ref>.

=تعداد آيات و کلمات و حروف=

* سوره مريم نودوهشت آيه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 6، ص .205</ref>.

* سوره مريم هفتصدوشصت‌ودو كلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)

* سوره مريم سه هزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)

اهداف کلی سوره مريم عبارتند از:

# توجه به پاكى خدا و اثبات وحدانيت او؛

# توجه دادن مردم به رستاخيز؛

# بيان برخى داستان هاى پيامبران در راستاى دو هدف فوق<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 314.</ref>.

سوره مريم از نظر محتوا داراى چندين بخش مهم است:

* مهمترين بخش اين سوره را قسمتى از سرگذشت [[زكريا]] و مريم و [[مسيح]] و يحيى و [[ابراهيم]] قهرمان [[توحيد]] و فرزندش [[اسماعيل]] و [[ادريس]] و بعضى ديگر از پيامبران بزرگ الهى، تشكيل مى دهد كه داراى نكات تربيتى خاصى است؛  

* قسمت ديگرى از اين سوره كه بعد از بخش نخست مهمترين بخش را تشكيل مى دهد مسائل مربوط به [[قيامت]] و چگونگى رستاخيز و سرنوشت مجرمان و پاداش پرهيزكاران و مانند آنست؛  

* بخش ديگر مواعظ و نصائحى است كه در واقع مكمل بخشهاى گذشته مى باشد؛  

* بالآخره آخرين بخش، اشارات مربوط به قرآن و نفى فرزند از خداوند و مساله [[شفاعت]] است كه مجموعا برنامه تربيتى مؤثرى را براى سوق نفوس انسانى به ايمان و پاكى و تقوا تشكيل مى دهد<ref>تفسير نمونه، ج 13، ص 3</ref>.

=ويژگي=

سوره مريم از [[سور مثانی]] می باشد مثانی سوره هايی هستند که بعد از [[سور مئين]] قرار گرفته اند و زير صد آيه دارند مانند اينکه سور مئين مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده اند<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>.

سوره های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مريم و عنکبوت و روم و يس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهيم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>.

همچنين بنابر يکی از دو قول سوره مريم جزو سور مئين (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «بنی إسرائيل، كهف، مريم، طه، أنبياء ، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.

روايتى است كه از [[رسول خدا]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.

[[بخارى]] از [[ابن مسعود]] روايت كرده كه دربارۀ سوره‌هاى: بنى اسرائيل، كهف، مريم، طه، و الانبياء گفت: «اين سوره‌ها از سوره‌هاى كهن اول است، و از ديرينه‌ها هستند» سپس به همين ترتيب آنها را ذكر كرد<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>.

آيۀ پنجاه‌وهشتم سوره مريم [[سجده]] تلاوت دارد.