confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
سید محمد بیدآبادى از شاگردان [[میرزا محمدتقى الماسى]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیارى از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول]] و سایر شاخه هاى معارف اسلامى کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایاى انسانى آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالى که محمدابراهیم کرباسى هفده سال داشت دار فانى را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>. | سید محمد بیدآبادى از شاگردان [[میرزا محمدتقى الماسى]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیارى از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول]] و سایر شاخه هاى معارف اسلامى کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایاى انسانى آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالى که محمدابراهیم کرباسى هفده سال داشت دار فانى را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>. | ||
=اساتید دیگر= | |||
محمدابراهیم در سنین نوجوانى در پرتو اهتمام سید محمد بیدآبادى به طهارت قلب و صفاى باطن مبادرت ورزید و بر اثر این تمرین هاى معنوى، شایستگى دریافت معارفى را در خود پدید آورد که در محضر اساتیدى برجسته، آن ها را فعلیّت بخشید یا به تکمیل آن ها مبادرت نمود. معروف ترین استادانش در اصفهان عبارتند از: | |||
# | |||
# آخوند ملا على، فرزند جمشید نورى مازندرانى (متوفاى ۱۲۴۶ هـ .ق.)، نامبرده راه آقا محمد بیدآبادى را در تدریس و نشر حکمت متعالیه ادامه داد و قریب هفتاد سال از عمر طولانى خود را به نشر و تبیین افکار فلسفى و عرفانى [[ملاصدرا]] اختصاص داد و در این رشته شاگردانى چون: محمدابراهیم کرباسى، [[ملاهادى سبزوارى]]، [[میرزا ابوالقاسم رازى]]، و [[سید رضى لاهیجانى]] را تربیت کرد<ref> آشناى حق، ص ۴۷ و ۴۶٫.</ref>. | |||
# | |||
# آخوند ملا محراب گیلانى (متوفاى ۱۲۱۷هـ .ق.) که او را به عنوان حکیمى بزرگوار، عارفى وارسته و در زمره شاگردان سید محمد بیدآبادى و ملا اسماعیل خواجویى قلمداد نموده اند. او در زُهد و تقوا و اعراض از تمایلات دنیوى و امور فناپذیر، یگانه عصر خویش بود<ref>مکارم الآثار، ج ۳، ص ۶۲۳ و ۶۲۲ تاریخ حکما و عرفا متاخر صدرالمتألهین، منوچهر صادقى سُها، ص ۳۳ و ۱۸۳٫.</ref>. | |||
# | |||
# میرزا محمدعلى بن میر مظفّر منجّم اصفهانى (متوفاى ۱۱۹۸ هـ .ق.) وى نیز از شاگردان فاضل و معروف سید محمد بیدآبادى است که در مسجد على نزدیک قُبّه هارونیّه در محله میدان کهنه اصفهان، امام جماعت بود. شرح حال نگاران، مراتب زهد، فضل و تقوایش را ستوده اند و از مراقبت هاى شدید شرعى وى در مصرف اموال، با وجود فقر و کم بضاعتى، سخن گفته اند<ref>تجربة الاحرار و تسلیة الابرار، عبدالرزاق بیک دنبلى، ص ۱۶۰ طرائق الحق، ج ۳، ص ۱۱۵٫.</ref>. | |||
# | |||
# شیخ محمدحسین خاتون آبادى، فرزند عبدالباقى حسینى (۱۲۳۳ ـ ۱۰۷۳ هـ .ق.) از فقها و مجتهدانى است که نزد وحید بهبهانى شاگردى کرد و با صاحب ریاض المسایل و میرزاى قمى معاصر بود<ref>روضات الجنات، ج ۷، ص ۱۰۷ و ۱۸۳٫.</ref>. | |||
# | |||
# شیخ محمدعلى هرندى. | |||
# | |||
# شیخ محمد بن شیخ زین الدین. | |||
=پانویس= | =پانویس= |