ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهيم بن محمد بن عباس ختلي، (حدود 265 – حدود 335ق) از راويان معتبر شيعه. ولادت او در اواسط سده سوم(حدود 265ق) اتفاق افتاده است، زيرا بعضي از اساتيد او در 290هجري وفات يافته‏اند پس او بايد در آن زمان از سن كافي برخوردار بوده باشد تا بتواند از آنها نقل حديث نمايد. سال درگذشت او نيز به‏خوبي روشن نيست اما مي‏توان گفت وفات او بعد از  306هجري روي داده است. زيرا وي شاگرد «احمدبن ادريس قمي»(م306ق) بوده است. همچنين از اينكه وي استاد «ابوعمرو كشي»(م.ح363ق) بود، مي‌توان حدس زد كه وي چند دهه از سده چهارم را نيز درك كرده است. از نسبت «ختلي»(به ضم خاء و فتح تاء) بر مي‏آيد كه وي اصالتاً ايراني و اهل يكي از روستاهاي ماوراء النهر در سمرقند بوده و احتمالاً در همانجا به دنيا آمده است. پدرش از عالمان شيعه و شاگرد «حسن بن علي بن ابي حمزه بطائني» است و در پرورش علمي او نقش داشته است. وي پس از تحصيلات مقدماتي به كوفه آمد و بخشي از علوم حديث را فرا گرفت. سپس به قم عزيمت نمود و نزد فقهاء و محدثان سرشناس اين شهر به استماع حديث پرداخت و به حد كمال رسيد. مدت اقامت او در قم اگرچه نسبتاً طولاني بوده است زيرا تعداد زيادي از اساتيد او در قم اقامت داشته‏اند، اما به نظر مي‏رسد وي در اواخر عمر به عراق بازگشته است، زيرا «ابوعمرو كشي» كه از شاگردان معروف و هم‏وطن اوست در كوفه يا بغداد سكونت داشته است و روايات متعددي از او نقل كرده است. به گفته شيخ طوسي وي مردي وارسته و احاديث او قابل اعتماد است. از اساتيد او در كوفه مي‏توان «علي بن حسن بن فضال»(م290ق) را نام برد. در قم نيز نزد بزرگان شيعي مانند «سعدبن عبدالله اشعري»(م301ق) و «احمدبن ادريس قمي»(م306ق) شاگردي نموده است. در منابع، كتاب يا رساله‏اي از او معرفي نشده است.