۲۰٬۷۲۱
ویرایش
ابراهيم اللبان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
ایشان تا زمان مرگ خود یک عضو فعال و یک عالم فعال و پیگیر بود. وی سهم موثری در مجموعۀ زبانی داشته است. ایشان در سال 1919 م، به‌عنوان معلم در مدرسه الجمالیه در [[قاهره]] منصوب شد و مدتی در مدارس ابتدایی و متوسطه تدریس می‌کرد. سپس او در سال 1930 م، (یعنی دوازده سال پس از فارغ التحصیلی، و این امر در زمان او کم نبود، بلکه یکی از سیستم های وام گرفته شده از سیستم آموزشی انگلیس بود) برای یک مأموریت علمی به [[بریتانیا]] سفر کرد. او در سال 1935 م، موفق به اخذ مدرک لیسانس شد، زیرا سیستم آموزشی انگلیسی برای اخذ مدرک دانشگاهی از [[بریتانیا]] قبل از شروع تحصیلات تکمیلی در مقاطع دیپلم و فوق لیسانس نیاز به تکمیل مجدد کلیه تحصیلات دانشگاهی داشت. مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه [[لندن]] در سال 1938. | ایشان تا زمان مرگ خود یک عضو فعال و یک عالم فعال و پیگیر بود. وی سهم موثری در مجموعۀ زبانی داشته است. ایشان در سال 1919 م، به‌عنوان معلم در مدرسه الجمالیه در [[قاهره]] منصوب شد و مدتی در مدارس ابتدایی و متوسطه تدریس می‌کرد. سپس او در سال 1930 م، (یعنی دوازده سال پس از فارغ التحصیلی، و این امر در زمان او کم نبود، بلکه یکی از سیستم های وام گرفته شده از سیستم آموزشی انگلیس بود) برای یک مأموریت علمی به [[بریتانیا]] سفر کرد. او در سال 1935 م، موفق به اخذ مدرک لیسانس شد، زیرا سیستم آموزشی انگلیسی برای اخذ مدرک دانشگاهی از [[بریتانیا]] قبل از شروع تحصیلات تکمیلی در مقاطع دیپلم و فوق لیسانس نیاز به تکمیل مجدد کلیه تحصیلات دانشگاهی داشت. مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه [[لندن]] را در سال 1938 م، اخذ کرد.<br> | ||
===استادی او در هشت دانشکده=== | ===استادی او در هشت دانشکده=== | ||
پس از بازگشت ایشان به وطن، به‌عنوان معلم روانشناسی در دارالعلوم منصوب شد و سپس به‌عنوان استاد روانشناسی به مؤسسه آموزش عالی معلمان زن رفت. وزارت آموزش و پرورش او را به‌عنوان بازرس کل فلسفه در مدارس خود برگزید، سپس در بدو تأسیس به‌عنوان استاد روانشناسی در دانشکده هنر دانشگاه [[اسکندریه]] انتخاب شد. وی از بنیانگذاران دانشگاه اسکندریه و در کنار استاد ابراهیم مصطفی، استاد محمد خلف الله و استاد عبدالسلام هارون بود، سپس به‌عنوان استاد فلسفه اسلامی در دانشکده دارالعلوم به [[قاهره]] رفت. سپس در سال 1953 م، به ریاست دانشکده منصوب شد و تا سال 1955 م، به سن شصت سالگی بازنشستگی رسید. | |||
او همچنین در آن مرحله به تدریس فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی و روش‌های تدریس در دانشکدۀ هنر دانشگاه [[اسکندریه]]، دانشکده هنر در دانشگاه [[قاهره]]، مؤسسه عالی آموزش، و مدرسه مددکاری اجتماعی در قاهره منصوب شد. اسکندریه او همچنین به تدریس علوم عربی و علوم تربیتی در دانشگاه [[لیبی]] منصوب شد.<br> | |||
==عضویت در دو فرهنگستان == | ==عضویت در دو فرهنگستان == | ||
ایشان در دو فرهنگستان زبان عربی و فرهنگستان تحقیقات اسلامی عضویت داشت. وی در سال 1961 با اصلاح قانون فرهنگستان زبان و افزایش تعداد اعضای آن به چهل نفر به عضویت فرهنگستان زبان انتخاب شد و انتصاب وی در راستای تصرف کرسی بیست و هفتم و جانشینی دکتر عبدالوهاب بود. اعظم رئیس دانشکده هنر که در سال 1958 فوت کرد و صندلی او در بین سه کرسی اعضای فعالی که قبل از صدور قانون ترکیبی 1961 فوت کرده بودند و صندلی‌هایش پر نشده بود خالی مانده بود. این صندلی ها را سه عضو اول که در سال 1961 منصوب شدند، اشغال کرد. | ایشان در دو فرهنگستان [[زبان عربی]] و فرهنگستان تحقیقات اسلامی عضویت داشت. وی در سال 1961 با اصلاح قانون فرهنگستان زبان و افزایش تعداد اعضای آن به چهل نفر به عضویت فرهنگستان زبان انتخاب شد و انتصاب وی در راستای تصرف کرسی بیست و هفتم و جانشینی دکتر عبدالوهاب بود. اعظم رئیس دانشکده هنر که در سال 1958 فوت کرد و صندلی او در بین سه کرسی اعضای فعالی که قبل از صدور قانون ترکیبی 1961 فوت کرده بودند و صندلی‌هایش پر نشده بود خالی مانده بود. این صندلی ها را سه عضو اول که در سال 1961 منصوب شدند، اشغال کرد. | ||
دکتر ابراهیم اللبان تا زمان مرگ خود یک عضو فعال و یک عالم فعال و پیگیر بود و اتفاقاً جایگزین او در کرسی نیز رئیس دارالعلوم دکتر تمام حسن بود. | دکتر ابراهیم اللبان تا زمان مرگ خود یک عضو فعال و یک عالم فعال و پیگیر بود و اتفاقاً جایگزین او در کرسی نیز رئیس دارالعلوم دکتر تمام حسن بود. | ||