پرش به محتوا

جعفریه (پیروان فقهی جعفر بن محمد): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
جعفریه‏ از پیروان فقهى «حضرت [[امام جعفر صادق]]» (80- 148) ششمین امام [[امامیه|شیعه امامیه]] هستند.
جعفریه‏ از پیروان فقهی «حضرت [[امام جعفر صادق]]» (80- 148) ششمین امام [[امامیه|شیعه امامیه]] هستند.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
دوره زندگانى امام صادق (‌علیه‌السلام) مصادف با اواخر دوره بنى‌امیه و اوائل روزگار [[عباسیان|بنى‌عباس]] بود. بنابر این به سبب اختلافاتی که میان [[امویان]] و عباسیان وجود داشت، شیعیان فارغ البال بوده و نیز به سبب طولانی بودن عمر حضرت صادق ‌علیه‌السلام نسبت به دیگر امامان دستگاه حکومتی بنی امیه و بنی العباس فرصت مزاحمت برای آن حضرت و نیز شیعیان را نداشتند.  
دوره زندگانی امام صادق (‌علیه‌السلام) مصادف با اواخر دوره بنی‌امیه و اوائل روزگار [[عباسیان|بنی‌عباس]] بود. بنابر این به سبب اختلافاتی که میان [[امویان]] و عباسیان وجود داشت، شیعیان فارغ‌البال بوده و نیز به سبب طولانی بودن عمر حضرت صادق ‌علیه‌السلام نسبت به دیگر امامان دستگاه حکومتی بنی‌امیه و بنی‌العباس فرصت مزاحمت برای آن حضرت و نیز شیعیان را نداشتند.  
آن حضرت در مدت طولانى امامت خود موفق شد تا نظم و ترتیبى به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق ‌علیه‌السلام را «حبر الامه» یعنى دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده ‏اند.
آن حضرت در مدت طولانی امامت خود موفق شد تا نظم و ترتیبی به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق ‌علیه‌السلام را «حبر الامه» یعنی دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده ‏اند.
بیشتر احادیث فقهى «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین دلیل فقه شیعه را «فقه جعفرى» و مذهب او را «مذهب جعفرى» نامیدند.
بیشتر احادیث فقهی «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین دلیل فقه شیعه را «فقه جعفری» و مذهب او را «مذهب جعفری» نامیدند.
در مجلس درس آن حضرت که در مدینه تشکیل مى ‏شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر مى ‏شدند و از محضر ایشان کسب فیض می‌کردن که می‌توان به ابوحنیفه، مالک بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد.
در مجلس درس آن حضرت که در مدینه تشکیل می‌‏شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر می‌‏شدند و از محضر ایشان کسب فیض می‌کردند که می‌توان به ابوحنیفه، مالک بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور‌ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد.


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
خط ۱۴: خط ۱۴:


==موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهل سنت==
==موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهل سنت==
مهم ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره جانشینى رسول خدا است که شیعه آن را به «نص جلّى» و اهل تسنن به «اختیار» امت مى‏ دانند.
مهم‌ترین اختلاف شیعه با اهل‌سنت درباره جانشینی رسول خدا است که شیعه آن را به «نص جلّی» و اهل تسنن به «اختیار» امت می‏‌دانند.
اما به جز این مسأله اساسى، اختلافات شیعه و سنى در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نکاح است.
اما به جز این مسأله اساسی، اختلافات شیعه و سنی در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نکاح است.
مبانى تشریع در مذهب شیعه «کتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) شیعه احادیثى را مى‏ پذیرد که از غربال عترت یعنى اهل بیت رسول خدا (ص) گذشته باشد و آن احادیث در نزد ایشان معروف به «اخبار» است.
مبانی تشریع در مذهب شیعه «کتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) شیعه احادیثی را می‏‌پذیرد که از غربال عترت یعنی اهل‌بیت رسول خدا (ص) گذشته باشد و آن احادیث در نزد ایشان معروف به «اخبار» است.
«اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علماى شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولى در نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعى اختلافى بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل ارث و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «عدل» معتقد است که عدل از «صفات ثبوتیه» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم جایز نیست. خداوند به بندگان خود تکلیف ما لا یطاق نمى ‏فرماید و بیش از آن چه سزاوارند آنان را عذاب نمى ‏کند و چون «عادل» است هیچ‏ گاه فعل حسن و نیکو را ترک نکرده و کار زشت و قبیح از او سر نمى ‏زند. با این که قادر به اعمال نیک و زشت هر دو هست جز به فعل نیک نمى‏ گراید. چون خداوند «حکیم» است، پس باید فعل او از روى حکمت و بر حسب نظام اکمل باشد.
«اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علمای شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولی در نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعی اختلافی بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویی موقت و بعضی از مسائل ارث و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «عدل» معتقد است که عدل از «صفات ثبوتیه» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم جایز نیست. خداوند به بندگان خود تکلیف ما لا یطاق نمی‌‏فرماید و بیش از آنچه سزاوارند آنان را عذاب نمی‌کند و چون «عادل» است هیچ‏‌گاه فعل حسن و نیکو را ترک نکرده و کار زشت و قبیح از او سر نمی‌‏زند. با اینکه قادر به اعمال نیک و زشت هر دو هست جز به فعل نیک نمی‏‌گراید. چون خداوند «حکیم» است، پس باید فعل او از روی حکمت و بر حسب نظام اکمل باشد.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>
<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]
<references />
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۸۱۰

ویرایش