احمد بن حمدان قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن حمدان قزويني، (حدود 290 – بعد 342ق)كنيه او در منابع نيامده است. در اواخر سده سوم(حدود 290هجري) زاده شد و چنانكه از لقب «قزويني» پيداست احتمالاً زادگاه او در قزوين بوده است. وفات او به درستي روشن نيست ولي حيات او تا 342هجري قطعي است زيرا برخي از شاگردان او در اين سال از او حديث شنيده‏اند. وي در قزوين پرورش يافت و پس از دوران كودكي و نوجواني به ري آمد و نزد «محمد بن جعفر بن عون اسدي»(م312ق) كه ساكن ري و نماينده نايب سوم امام عصر(ع) در آنجا بود، به فراگيري علوم حديث پرداخت. در آنجا با كساني چون «علي بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسي بن متوكل» معاصر بود و مشتركاً از «ابن عون اسدي» روايت دارند. از شاگردان او «احمد بن علي بن نوح سيرافي»(م410ق) است كه در سال 342هجري از او حديث شنيده است. وي با توجه به اينكه داراي اثر تأليفي نبوده است شرح‏حال او به‏طور مستقل در رجال نجاشي و فهرست شيخ طوسي نيامده است ولي از او در ذيل نام استادش «محمد بن جعفر اسدي» ياد شده است.