confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یكسو شیخ طوسی نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. از سوی دیگر ابن | '''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یكسو [[شیخ طوسی]] نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. از سوی دیگر [[ابن ابیالحدید]] به صراحت وی را از عالمان [[سنی]] برشمرده است. وی تألیفات بسیاری داشته كه اكثر آنها از بین رفته است. از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است كتاب «السقیفه و فدك» است كه در آن [[داستان سقیفه]] و [[خطبه حضرت زهراء سلام الله علیه]] و [[ماجرای فدك]] گزارش شده است. | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | ||
در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یكسو | در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یكسو شیخ طوسی نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. روشن است كه بنای شیخ در این كتاب بر آن است كه جز دانشمندان شیعی را ذكر نكند؛ و از سوی دیگر [[ابن ابی الحدید]] به صراحت وی را از عالمان سنی برشمرده است. از احادیث و اخباری كه وی خود در كتاب «السقیفه» گزارش كرده نیز نمیتوان به حقیقت اعتقاد او پی برد هر چند وی در این و از سوی دیگر ابن ابی الحدید به صراحت وی را از عالمان سنی برشمرده است. | ||
بسیاری از دانشمندان [[شیعه]]، سخن شیخ طوسی را بر گفته ابن ابی الحدید ترجیح داده و وی را امامی معرفی كردهاند و شاید به همین دلیل مورخان بزرگ اهلسنت مانند [[خطیب بغدادی]]، [[ابن حجر عسقلانی]] و دیگران متعرض شرح حال او نشدهاند، چنانكه برخی از اخبار او در باره فضیلت [[علی علیه السلام]] و تنقیص [[معاویه]] و نیز گزارش او در باره تخلف [[خلیفه اول]] از لشگر اسامه، میتواند گواه [[تشیع]] او باشد. | بسیاری از دانشمندان [[شیعه]]، سخن شیخ طوسی را بر گفته ابن ابی الحدید ترجیح داده و وی را امامی معرفی كردهاند و شاید به همین دلیل مورخان بزرگ اهلسنت مانند [[خطیب بغدادی]]، [[ابن حجر عسقلانی]] و دیگران متعرض شرح حال او نشدهاند، چنانكه برخی از اخبار او در باره فضیلت [[علی علیه السلام]] و تنقیص [[معاویه]] و نیز گزارش او در باره تخلف [[خلیفه اول]] از لشگر اسامه، میتواند گواه [[تشیع]] او باشد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=آثار= | =آثار= | ||
از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است [[كتاب السقیفه]] و [[کتاب فدك]] است كه در آن | از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است [[كتاب السقیفه]] و [[کتاب فدك]] است كه در آن داستان سقیفه و خطبه حضرت زهراء سلام الله علیه و ماجرای فدك گزارش شده است. | ||
=منابع= | =منابع= | ||
# اعيان الشيعه(قطع بزرگ، ج3ص6 شماره3؛ | |||
# الامالي، طوسي، ص503 حديث1153، وص594 حديث1229؛ | |||
# تنقيح المقال(حجري)، ج1ص64 شماره 382؛ | |||
# الذريعه، ج12ص206 شماره 1364؛ | |||
# السقيفه و فدك، مقدمه، به قلم دكتر محمدهادي اميني؛ | |||
# شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، جزء16ص210؛ | |||
# طبقات اعلام الشيعه، ج1ص28؛ | |||
# الفهرست، طوسي، ص83 شماره 110؛ | |||
# كتابخانه ابن طاوس، اتان گلبرگ، ص514 شماره 532؛ | |||
# المسترشد، ابن جرير طبري، ص116؛ | |||
# مناقب اميرالمؤمنين(ع)، محمدبن سليمان كوفي، ج1ص400، پاورقي. | |||
# | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |