confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از | '''احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی'''، (حدود 245 – 323ق) ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، [[محدث]] و صاحب كتاب «السقیفه». در [[علوم حدیث]] و تاریخ تبحر داشت. در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یکسو [[شیخ طوسی]] نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. از سوی دیگر [[ابن ابیالحدید]] به صراحت وی را از عالمان [[سنی]] برشمرده است. وی تألیفات بسیاری داشته كه اكثر آنها از بین رفته است. از كتابهای مهم و معروف او كه اكنون در دست است كتاب «السقیفه و فدك» است كه در آن [[داستان سقیفه]] و [[خطبه حضرت زهراء سلام الله علیه]] و [[ماجرای فدك]] گزارش شده است. | ||
=معرفی اجمالی= | =معرفی اجمالی= | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | احمد بن عبدالعزیز جوهری بصری بغدادی، ابوبكر. دانشمند، ادیب، مورخ، محدث و صاحب كتاب «السقیفه». وی در اواسط سده سوم حدود 245 [[هجری]] در [[بصره]] چشم به جهان گشود زیرا بعضی از اساتید او در 262هجری وفات یافتهاند بنابراین وی در این هنگام حداقل به سن جوانی رسیده بود. وفات او به گفته معاصرش [[ابوبكر صولی شطرنجی]](م335ق) در 323هجری در زادگاهش بصره اتفاق افتاده است. وی دوران كودكی و جوانی را در بصره سپری كرد و پس از آن به [[بغداد]] آمد و نزد اساتید آنجا شاگردی نمود و در علوم حدیث و تاریخ تبحر یافت. وی همچنین سفری به [[سامراء]] داشته و نزد استاد خود [[احمد بن اسحاق بن صالح]](م281ق) كه در این شهر اقامت دائم داشت و در همین شهر درگذشته است، احادیثی فراگرفته است. اساتید او عمدتاً از اهلسنت هستند و از استادان شیعی او تنها میتوان به «محمد بن زكریا بن دینار غلابی جوهری»(م298ق) اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر بن شبه»(م262ق)، «ابویوسف یعقوب بن شیبه»(م262ق)، «احمد بن منصور رمادی»(م265ق) و «احمد بن اسحاق بن صالح»(م281ق) هستند. | ||
در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از | در باره اعتقاد او سخن قاطعی نمیتوان گفت. از یکسو شیخ طوسی نام او را در فهرست خود یاد كرده و اشارهای به فساد اعتقاد او ننموده است. روشن است كه بنای شیخ در این كتاب بر آن است كه جز دانشمندان شیعی را ذكر نكند؛ و از سوی دیگر [[ابن ابی الحدید]] به صراحت وی را از عالمان سنی برشمرده است. از احادیث و اخباری كه وی خود در كتاب «السقیفه» گزارش كرده نیز نمیتوان به حقیقت اعتقاد او پی برد هر چند وی در این و از سوی دیگر ابن ابی الحدید به صراحت وی را از عالمان سنی برشمرده است. | ||
بسیاری از دانشمندان [[شیعه]]، سخن شیخ طوسی را بر گفته ابن ابی الحدید ترجیح داده و وی را امامی معرفی كردهاند و شاید به همین دلیل مورخان بزرگ اهلسنت مانند [[خطیب بغدادی]]، [[ابن حجر عسقلانی]] و دیگران متعرض شرح حال او نشدهاند، چنانكه برخی از اخبار او در باره فضیلت [[علی علیه السلام]] و تنقیص [[معاویه]] و نیز گزارش او در باره تخلف [[خلیفه اول]] از لشگر اسامه، میتواند گواه [[تشیع]] او باشد. | بسیاری از دانشمندان [[شیعه]]، سخن شیخ طوسی را بر گفته ابن ابی الحدید ترجیح داده و وی را امامی معرفی كردهاند و شاید به همین دلیل مورخان بزرگ اهلسنت مانند [[خطیب بغدادی]]، [[ابن حجر عسقلانی]] و دیگران متعرض شرح حال او نشدهاند، چنانكه برخی از اخبار او در باره فضیلت [[علی علیه السلام]] و تنقیص [[معاویه]] و نیز گزارش او در باره تخلف [[خلیفه اول]] از لشگر اسامه، میتواند گواه [[تشیع]] او باشد. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
=منابع= | =منابع= | ||
# | # اعیان الشیعه(قطع بزرگ، ج3ص6 شماره3؛ | ||
# | # الامالی، طوسی، ص503 حدیث1153، وص594 حدیث1229؛ | ||
# | # تنقیح المقال(حجری)، ج1ص64 شماره 382؛ | ||
# | # الذریعه، ج12ص206 شماره 1364؛ | ||
# | # السقیفه و فدك، مقدمه، به قلم دكتر محمدهادی امینی؛ | ||
# شرح نهج البلاغه، ابن | # شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، جزء16ص210؛ | ||
# طبقات اعلام | # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛ | ||
# الفهرست، | # الفهرست، طوسی، ص83 شماره 110؛ | ||
# كتابخانه ابن طاوس، اتان گلبرگ، ص514 شماره 532؛ | # كتابخانه ابن طاوس، اتان گلبرگ، ص514 شماره 532؛ | ||
# المسترشد، ابن | # المسترشد، ابن جریر طبری، ص116؛ | ||
# مناقب | # مناقب امیرالمؤمنین(ع)، محمدبن سلیمان كوفی، ج1ص400، پاورقی. | ||
# | # | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] |