ابراهیم بن هاشم قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-
|-
|القاب و سایر نام‌ها
|القاب و سایر نام‌ها
| ؟؟؟
|ابوعلی
|-
|-
|زاده
|زاده
|ابتدا زمان تولد و سپس مکان 
|اواخر سده سوم • قم
|-
|-
|درگذشت
|درگذشت
|ابتدا زمان وفات و سپس مکان
|حدود 355هجری • قم
|-
|-
|استادان
|استادان
|؟؟؟
|علی بن ابراهیم بن هاشم قمی • عبدالله بن جعفر حمیری • سعد بن عبدالله اشعری • احمد بن ادریس قمی
|-
|-
|شاگردان
|شاگردان
|؟؟؟
|بومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی
|-
|آثار
|؟؟؟
|-
|-
|دین و مذهب   
|دین و مذهب   
|اسلام • تشیع
|اسلام • تشیع
|-
|فعالیت‌ها
|؟؟؟
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>


احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، (000 – حدود 355ق)ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب‏الدین در تاریخ ری كنیه او را «ابوعلی» ذكر نموده است ولی در منابع دیگر كنیه او ذكر نشده است. وی در اواخر سده سوم در قم دیده به جهان گشود و درمیانه سده چهارم حدود 355هجری در همین شهر درگذشت. وی در قم پرورش یافت. جد او «ابواسحاق ابراهیم بن هاشم» از اصحاب امام رضا(ع) است و اصالتاً اهل كوفه بود اما از آنجا به قم آمد و نخستین كس بود كه احادیث كوفه را در قم منتشر نمود. برادرانش «ابراهیم» و «محمد» از محدثان زبردست و استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بوده‏اند.  همچنین عموی پدرش «اسحاق بن ابراهیم» یكی دیگر از محدثان شیعه است كه از او احادیث متعددی در منابع شیعه به چشم می‏خورد. وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق) كه از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ كلینی»(م329ق) است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با كسانی چون «محمد بن موسی بن متوكل»(م.ح340ق)، «محمد بن علی ماجیلویه»(م.ب343ق)، «جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی»، «جعفر بن محمد بن قولویه قمی»(م368ق)، «حسن بن احمد بن ادریس قمی» و بسیاری دیگر هم‏عصر و هم‏بحث بود و برخی از احادیث آنها به‏صورت مشترك از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او  «عبدالله بن جعفر حمیری»(م.ب297ق)، «سعد بن عبدالله اشعری»(م301ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» می‏توان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد كه در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.
احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، (000 – حدود 355ق)ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب‏ الدین در تاریخ ری كنیه او را «ابوعلی» ذكر نموده است ولی در منابع دیگر كنیه او ذكر نشده است. وی در اواخر سده سوم در قم دیده به جهان گشود و درمیانه سده چهارم حدود 355هجری در همین شهر درگذشت. وی در قم پرورش یافت. جد او «ابواسحاق ابراهیم بن هاشم» از اصحاب امام رضا علیه السلام است و اصالتاً اهل كوفه بود اما از آنجا به قم آمد و نخستین كس بود كه احادیث كوفه را در قم منتشر نمود. برادرانش «ابراهیم» و «محمد» از محدثان زبردست و استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بوده‌‏اند.  همچنین عموی پدرش «اسحاق بن ابراهیم» یكی دیگر از محدثان شیعه است كه از او احادیث متعددی در منابع شیعه به چشم می‏خورد.  


وی نزد پدرش «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م.ب307ق) كه از مفسران بزرگ شیعه و استاد «شیخ كلینی»(م329ق) است، به علوم حدیث روی آورد و احادیث زیادی از او فرا گرفته است. وی در قم با كسانی چون «محمد بن موسی بن متوكل»(م.ح340ق)، «محمد بن علی ماجیلویه»(م.ب343ق)، «جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی»، «جعفر بن محمد بن قولویه قمی»(م368ق)، «حسن بن احمد بن ادریس قمی» و بسیاری دیگر هم ‏عصر و هم ‏بحث بود و برخی از احادیث آن‌ها به‏ صورت مشترك از پدرش نقل شده است. از اساتید دیگر او  «عبدالله بن جعفر حمیری»(م.ب297ق)، «سعد بن عبدالله اشعری»(م301ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) هستند. از شاگردان او علاوه بر «شیخ صدوق» می‏توان به «ابومحمد جعفر بن احمد بن علی ایلاقی قمی» را نام برد كه در ری اقامت داشت و معروف به «ابن رازی» است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
confirmed، مدیران
۳۴٬۰۱۰

ویرایش