دلوار حسین یوسف سعیدی
| دلوار حسین یوسف سعیدی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | دلوار حسین یوسف سعیدی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | بنگلادش |
| محل درگذشت | بنگلادش |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| آثار | 54 کتاب از جمله تفسیر قرآن کریم |
| فعالیت‌ها | رهبر جماعت اسلامی |
دلوار حسین یوسف سعیدی، (متولد اول فوریه 1940 میلادی در دهکده سعید خلی ، که وابسته به منطقه دیا ناگار است، و فیروز استان پرشور در بنگلادش) یکی از مشهورترین مأمورین و واعظان در بنگلادش است و اوراتور تأثیر بسیار زیاد و پذیرش گسترده در بین مسلمانان عمومی. یکی از پدرانش به "سعید" مشهور بود و خانواده به این عنوان نسبت داده شدند.
تحصیلات
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی که توسط پدرش تأسیس شده بود، به پایان رساند، سپس به دبیرستان اسلامی سررینا پیوست و پس از اتمام تحصیلات خود در سال 1962، از آن فارغ التحصیل شد و پس از فارغ التحصیلی در آموزش علوم مدرن، تفسیر و علوم مدرن نیز کار کرد برای پنج سال.
انجمن‌های تفسیر
وی پس از اتمام تحصیلات خود در سال 1960 میلادی، او شروع به تفسیر قرآن مجید در سخنرانی‌هایی که در انجمن‌های زندگی‌نامه ، کنفرانس‌ها و سمینارهای پیامبر ارائه می داد، و حضور در توده‌ها در این انجمن‌ها بسیار بزرگ بود و او هم‌چنان ادامه داد این‌کار را حتی پس از استقلال بنگلادش از پاکستان انجام دهید، و از سال 1974 میلادی شروع به نگه داشتن وعده های غذایی خود سالانه در سطحی که دولت در هر یک از شهرهای کشور سخنرانی می کرد، از جمله: در میدان باراد در شهر غیرنظامی به مدت پنج روز در هرسال، و امام و واعظ مسجد بزرگ دو بار به‌عنوان رئیس جمهور مدرسین در این مراسم شرکت می کردند و سالانه در میدان سارکیت در شهر Kahnna به مدت دو روز و در میدان مدرسه سالانه به مدت سه روز لمس می شدم و در حوزه دبیرستان راجشی سالانه به مدت سه روز، و در شهر بوگرا برای یک دوره شرکت اسلامی در میدان مسجد مفتخر خانه با حضور رئیس‌جمهور ایالت و در میدان دیوان عالی کشور در آن شرکت می کرد داکا از سال 1970 ، و قاضی ابو سعید شودری و سایر قضات در میدان آدورد در شهر بانا و در یک استادیوم در شهر بانا و در میدان فناوری کالج بانا و جاهای دیگر شهر ذکر شدند. به مدت سه روز، در میدان کتاب‌خانه عمومی در کوملا ، و در سالن نماز‌عید در شهر فوق‌الذکر به مدت سه روز سالانه، و در استادیوم شاغور و میدان در شهر برل و در استادیوم شهر گالکاتی و در میدان مدرسه راهنمایی سالانه به مدت دو روز و غیره.
انتخابات پارلمان
یکی از اعضای پارلمان دو‌بار در انتخابات عمومی انتخاب شد: یک بار در سال 1996 میلادی و یک بار در سال 2001 میلادی برای بخش پارلمان، Fairuz For-1.
مراسم حج
او هر سال از سال 1973 میلادی ، دو بار ، میزبان پادشاه عربستان سعودی و پنج بار با میزبانی لیگ جهانی اسلام در مکه الموکارام ، مراسم حج را اجرا کرد.
سفرهای خارجی
وی به بیش از پنجاه کشور در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، آفریقا و استرالیا سفر کرد. علاوه بر این، وی در یک کنفرانس جهانی که در مکه آل -موکاراماه برگزار شد، شرکت کرد، که توسط متولی دو مسجد مقدس فهد عبدالعزیز آل سعود، پادشاه عربستان سعودی در دومین جنگ خلیج فارس در سال 1991 برای حل مسائل مسلمان که در آن چهارصد نفر از دانشمندان برجسته و متفکران اسلامی از سراسر جهان اسلام.
حکم اعدام
وی در اولین سالگرد انقلاب اسلامی در ایران، تهران، برای برای دیدار با امام خمینی شرکت کرد. وی در این جلسه برای رقابت بین المللی قرآن کریم در دبی دو بار به‌عنوان رئیس میزبان شیخ محمد بن رشید آل مکتوم شرکت کرد و در حزب انتخاب شده برای اعضای "Comten اراده" که در کانادا برگزار شد، شرکت کرد تا میزبان آن دولت کانادا. باشد.
دریافت تقدیرنامه از کشورها
وی به پاس خدمات خود به ملت‌اسلامی مدال های بسیاری از ارگان ها و سازمان های داخل و خارج از کشور دریافت کرد که از آن جمله می توان به کسب عنوان علامه توسط مرکز اسلامی آمریکای شمالی در مرداد‌ماه 1370 شمسی اشاره کرد و نشان مارشال اعظم را به وی اعطا کرد. در کنفرانس مسلمانان آمریکا که در سال 1991 در مقابل ساختمان سازمان ملل برگزار شد.
آثار
وی 54 عنوان کتاب نوشته که از جمله تفسیر قرآن کریم در چهار جلد نوشته و پنج کتاب از او به انگلیسی ترجمه شده است.
محکوم به اعدام
در 28 فوریه 2013، دادگاه جنایات جنگی بنگلادش سعیدی را پس از محکوم شدن به جنایاتی که در جریان جنگ استقلال 1971 مرتکب شده بود، به اعدام محکوم کرد. او در ژوئن 2010 دستگیر شد و دادگاه او را به ارتکاب قتل عام، تجاوز جنسی و سایر جنایات محکوم کرد. در جریان مبارزات استقلال در سال 1971. منتقدان گفتند که دادگاه که اتهامات علیه سعیدی و دیگران با انگیزه سیاسی صادر نموده.
درگذشت
سر انجام رهبر سابق جماعت اسلامی بنگلادش به دلیل ابتلا به سکته قلبی یک روز پس از انتقال از زندان به بیمارستان درگذشت. وی در یک پرونده مربوط به وقایع استقلال کشور در سال ۱۹۷۱ محکوم به حبس ابد شده بود و از سال ۲۰۱۰ در زندان به سر می‌برد.