جریان تکفیر از نگاه پروفسور احمد محمود کریمه (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

وهابیت مدعی سلفیت بوده و دین جدیدی را اختراع کرده است که مخالف جماعت مسلمانان است. پیامبرخدا صلی الله علیه وآله وسلم آنان را به صفت خوارج توصیف کرده و می‌فرماید: آنان جوانان کم سنّ و سال هستند که اهل نماز و روزه و قرآن هستند اما قرآن از حنجره آنان تجاوز نمی‌کند و همانطور که تیر از کمان خارج می‌شود آنان از اسلام خارج می‌شوند. حذیفه می‌گوید به پیامبرخدا عرض کردم یا رسول الله آنان را برایمان توصیف کنید آن حضرت فرمودند: آنها از اقوام عرب و به زبان ما سخن می‌گویند. حذیفه می‌گوید: گفتم در این زمان چه کار کنیم؟ حضرت فرمودند: به امام مسلمین اقتدا کنید و با جماعت مسلمین باشید. حذیفه می‌گوید اگر مسلمین امام و جماعت نداشتند چه کار کنیم؟ فرمودند: از این گروه‌ها دوری کنید اگر چه روی درختی پناه ببری تا اینکه از دنیا بروی (آدرس؟؟). خداوند متعال در سوره انعام فرمود: «إِنَّ اَلَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ إِنَّما أَمْرُهُمْ إِلَى اَللّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَفْعَلُونَ» ﴿الأنعام/، 159: مسلماً کسانی که دینشان را بخش بخش کردند، وگروه گروه شدند، تو را هیچ پیوندی با آنان نیست، کار آنان فقط با خداست، سپس به اعمالی که همواره انجام می‌دادند، آگاهشان می‌کند.) و معروف است که مدعیان سلفیت با ادعاهای خرابکارانه، گروه‌های تکفیری را درست کردند اینها دشمن مسلمانان هستند. آنان علمای دین در دانشگاه الازهر و اخوان و صوفیه را تکفیر می‌کنند و درباره الازهر می‌گویند: اعتقادات اشعری فاسد است. تکفیری‌ها مردم روی زمین را گمراه و کافر می‌دانند مگر کسانی که به عقائد آنها معتقد باشند. خروجی اعتقادات گروه‌های تکفیری دشمنی و کینه است. اینها آتش فتنه را در کشورهای اسلامی‌افروخته‌اند. امروز شما شبکه‌های ماهواره ای وهابی را ببینید که جز فحش و ناسزا و توهین به علماء چیزی نمی‌گویند. چهره‌های تکفیری‌ها تاریک و عبوس بوده و زبان‌هاشان افسار گسیخته است. اینها هیچ محبتی به مسلمانان و مردم مصر و الازهر ندارند. گروه‌های تکفیری طالبان و القاعده یا گروه‌های تکفیری در شمال مالی و لیبی و مصر از زیر عبای وهابیت تکفیری بیرون آمده است. در واقع وهابیت که خوارج زمانند، دشمن همه مسلمانان هستند که پیامبر خبر از آنها داده است. یکی از استنادات برای دشمنی اینها با مسلمانان و دانشگاه الازهر، مسموم شدن طلاب الازهر است. در واقع این اتفاقات، نقاب از چهره پلید، برداشت. تکفیریها در مساجد علیه الازهر سخن گفته و تهمت‌های زیادی را به علمای الازهر زده‌اند. البته به لطف خداوند مردم چهره واقعی این افراطگرایان را شناخته‌اند و اینها کمک‌های خارجی زیادی را برای ضربه زدن به مصر، دریافت کرده‌اند.

خداوند را شاکریم که روش خوارج را برای همه بشریت روشن کرده است. کما اینکه در آیه: «وَ مِنَ اَلنّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا وَ یُشْهِدُ اَللّهَ عَلى ما فِی قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ اَلْخِصامِ»(البقرة/ 204: و از مردم کسی است که گفتارش در زندگی دنیا تو را خوش آید، و [برای اینکه چنین وانمود کند که زبانش با دلش یکی است] خدا را بر آنچه در دل دارد شاهد می‌‌گیرد، در حالی که سرسخت ترین دشمنان است.) شعارهائی شرعی که تکفیری‌ها می‌دهند مانند خلافت اسلامی، راه حل اسلامی، سلف، صحابه، حاکمیت، الولاء و البرائة؛ از شعارهای اخوان قطبی و وهابی است که از اسلام به دور هستند. آیه می‌فرماید سخنان اینها تعجب آور است اما خداوند شهادت می‌دهد که اینها سرسخترین دشمن هستند. در ادامه آیه می‌فرماید: «وَ إِذا تَوَلّى سَعى فِی اَلْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یُهْلِکَ اَلْحَرْثَ وَ اَلنَّسْلَ وَ اَللّهُ لا یُحِبُّ اَلْفَسادَ وَ إِذا قِیلَ لَهُ اِتَّقِ اَللّهَ أَخَذَتْهُ اَلْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ اَلْمِهادُ» ﴿البقرة/ 205 و 206: و هنگامی‌که چنین دشمن سرسختی قدرت و حکومتی یابد، می‌کوشد که در زمین فساد و تباهی به بار آورد، و زراعت و نسل را نابود کند؛ و خدا فساد و تباهی را دوست ندارد. و چون به او گویند: از خدا پروا کن، غرور و سرسختی و تعصّب و لجاجت، او را به گناه وا می‌دارد؛ پس دوزخ او را بس است، و یقیناً بد جایگاهی است.) گمان می‌کنم این ویژگی‌ها در آیات مذکور بر وهابیت و این گروه‌های تروریستی منطبق است و تفاوتی بین کسانی که مستقیما جنایات و کشتار را مستقیما انجام می‌دهند با کسانی که دستور می‌دهند ندارد.

خداوند در سوره جاثیه می‌فرماید: «أَفَرَأَیْتَ مَنِ اِتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ» ﴿الجاثیة/ 23: پس آیا کسی که معبودش را هوای نفسش قرار داده دیدی؟) مردم سوال می‌کنند که این تکفیری‌ها که عملیات انفجار را برنامه‌ریزی می‌کنند دینشان کجا رفته است؟ در واقع اینها دین ندارند و مصداق آیه: «أَفَرَأَیْتَ مَنِ اِتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اَللّهُ عَلى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلى بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اَللّهِ أَ فَلا تَذَکَّرُونَ» ﴿الجاثیة/ 23 به بعد: پس آیا کسی که معبودش را هوای نفسش قرار داده دیدی؟ و خدا او را از روی علم و آگاهی خود بر اینکه شایسته هدایت نیست گمراه کرد، و بر گوش و دلش مُهرِ تیره بختی نهاد، و بر چشم دلش پرده ای قرار داده است، پس چه کسی است که بعد از خدا او را هدایت کند؟ آیا متذکّر حقایق نمی‌ شوید؟) هستند.