حضرت نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حضرت‌ نوح‌ (ع‌)''' فرزند لامک‌ فرزند متوشلخ‌ فرزند اخنوخ‌ (ادریس‌) است‌ و نسب‌ او به ‌[[شیت‌]] فرزند حضرت [[آدم]](ع‌) مى‌رسد تاریخ‌ نویسان‌ بر این‌ باورند که‌ حضرت‌ نوح‌ (ع‌) اولین‌ رسولى است‌ که‌ خداى سبحان‌ او را به‌ سوى اهل‌ زمین‌ فرستاد، و به‌ او فرمان‌داد تا قومش‌ را آگاه‌ کند و آنان را از عذاب‌ [[خدا]] برحذر نماید .

چنان که‌ در [[قرآن‌ مجید‌]] آمده‌ است‌: «ما نوح‌ را به‌ سوى قومش‌ فرستادیم‌ (وگفتیم‌) ‌ آگاه‌ کن‌ قوم‌خود را قبل‌ از آن که‌ ایشان را عذابى دردناک‌ بیاید» <ref>سوره نوح آیه 1</ref>

گفته شده که حضرتشان 126 سال بعد از وفات و 1056 سال پس از [[هبوط]] [[حضرت آدم(ع)]] به دنیا آمد. <ref>طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبرى ترجمه، پاینده، ابوالقاسم، ج 1، ص 174، تهران، اساطیر، چاپ پنجم، 1375ش</ref>

آنچه در مورد نام این پیام آور الهی می‌توان گفت این است که در منابع تاریخی و روایی او را [[عبدالغفار]]، [[عبدالملک]]، و [[عبدالأعلی]] نامیدند. <ref>صدوق، محمد بن على‏، علل الشرائع، ج 1، ص 28، قم، کتاب‌فروشی داوری، چاپ اول، 1385ق</ref> البته در برخی منابع نام وی را عبدالجبار هم نقل کرده‌اند. <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 84، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref>

[[شیخ صدوق]] <ref>ر.ک:مقاله شیخ صدوق</ref> بعد از نقل این [[روایات]] متفاوت؛ می‌گوید: «اخبار و [[احادیث]] راجع به نام حضرت نوح(ع) هم‌خوان بوده و اختلافى بینشان نیست؛ زیرا در همه این روایات، ابتدای اسم آن‌حضرت، کلمه "عبد" ثبت شده است و بدین ترتیب، او را عبدالغفّار، عبدالملک و عبدالاعلى معرّفى نموده‌اند»؛ <ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 29، مشهد، مرکز پژوهش های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref> یعنی همه بیانگر عبودیت و بندگی نوح(ع) در پیشگاه خدایی است که غفّار، مالک و اعلی می‌باشد. <ref>علت نام‌گذاری حضرت نوح(ع) به این نام، پاسخ 103998</ref>

نوح هنگام نبوت 480 ساله بود و 120 سال مردم را به پیامبرى خویش خواند. آن‌گاه خدای متعال او را مأمور به ساختن کشتى نمود و 600 ساله بود که طوفان شروع شد و پس از طوفان نیز 350 سال دیگر زیست. <ref>تاریخ طبری، ترجمه،ج ‏1، ص 117</ref>

5. برخی هم در مجموع سن نوح بین 1450 سال تا 2800 اعلام کرده‌اند. <ref>مسعودی، على بن حسین، إثبات الوصیة، مترجم، نجفی، محمدجواد، ص 41، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، 1362ش</ref>

نوح در سن 500 سالگى داراى سه فرزند پسر، به‏ نام‌هاى «سام، حام و یافث» بود. <ref> مسعودی، على بن حسین، إثبات الوصیة، مترجم، نجفی، محمدجواد، ص 116، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، 1362ش</ref>

پس از [[ادریس پیامبر(ع)]]، خداوند نوح(ع) را براى مردم روزگارش به پیامبرى برانگیخت و محل سکونت او سرزمین عراق بود، مردم او را تکذیب کردند و خداوند آنها را غرق کرد و نوح و همراهانش به وسیله کشتى‌ای که از قبل ساخته بود نجات یافتند. <ref>دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 1، قم، منشورات الرضی، 1368ش</ref>

قرآن کریم در زمینه مدت رسالت حضرت نوح(ع) می‌فرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاَّ خَمْسِینَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»؛ <ref>عنکبوت، 14</ref> و ما نوح را به سوى قومش فرستادیم و او را در میان آنان هزار سال مگر پنجاه سال، درنگ کرد، اما سرانجام طوفان و سیلاب آنان را فراگرفت در حالی‌که ظالم بودند.

براساس آیه فوق حضرت نوح(ع) 950 سال قبل از طوفان در میان قومش پیامبری نمود و در این مدت شخص دیگرى با او در نبوت شریک نبود، <ref> کافی، ج ‏8، ص 115</ref> اما براساس روایت امام صادق(ع)؛ نوح پس از خارج شدن از کشتى مدت پانصد سال زندگى کرد و بعد جبرئیل بر او نازل شد و گفت: مدّت نبوّت تو پایان یافته و عمرت تمام شده است؛ <ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏23، ص 33، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، 1403ق</ref> لذا می‌توان گفت؛ مدت پیامبری حضرت نوح(ع) 1450 سال بود. <ref>دوران نبوت پیامبران اولو العزم، پاسخ 45253</ref>