۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وحدت گرا' به 'وحدتگرا') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
رجال تقریب در اولین جلسهای که به دنبال این جریان گرفتند، با عصبانیت زیاد نسخهای از این کتاب را به یکدیگر نشان داده و گفتند: «ما آمـدهایم اینجا چـه کار کنیم؟ ما چه الزامى داشتیم که با دچار کردن خود به انـواع گـرفتاریها، از شیعهای دفاع کنیم که این چنین نسبت به اصحاب بدگویى میکند و تا این حد پیش رفته است؟» <br> | رجال تقریب در اولین جلسهای که به دنبال این جریان گرفتند، با عصبانیت زیاد نسخهای از این کتاب را به یکدیگر نشان داده و گفتند: «ما آمـدهایم اینجا چـه کار کنیم؟ ما چه الزامى داشتیم که با دچار کردن خود به انـواع گـرفتاریها، از شیعهای دفاع کنیم که این چنین نسبت به اصحاب بدگویى میکند و تا این حد پیش رفته است؟» <br> | ||
پس از پایان سخنان مخالفین، شیخ عبدالمجید سلیم بـرخاست و گـفت: «اى بـرادران! اگر کسى پدران شما را سب و لعن کند او را از اسلام خارج میدانید؟ برادرى دینـى خود را با او قطع میکنید؟ گفتند: نه. شیخ گفت: اصحاب نیز پدران روحانى ما هستند و اگر کسى نسبت به بعضى از آنها دچـار بـدبینى بـوده و به آنها ناسزا گوید، موجب خروج وى از اسلام و برادرى اسلامى نخواهد گشت. بـه عـلاوه، اگر این مصائب و تفرقه و جداییها نبود که لزومى نداشت ما در اینجا دور هم جمع شویم. ما در اینجا گرد هم آمـده ایم تـا مـشکلات و بیماریهاى اجتماعى را بررسى کنیم و به درمان اساسى آنها بپردازیم. بالأخره شیخ عـبدالمجید سـلیم آنها را آرام ساخت اما این توطئه باعث شد که شیخ نتواند فتواى تاریخى خود را مبنى بر جواز پیروى از مـذهب شـیعه صـادر کند و این کار چندین سال به تأخیر افتاد تا این که به دست شاگرد توانایش شیخ محمود شـلتوت انـجام گرفت.<ref> بیآزار شیرازى، 1379، ص 194ـ191 و بیآزار شیرازى، 1377،ص343.</ref> | پس از پایان سخنان مخالفین، شیخ عبدالمجید سلیم بـرخاست و گـفت: «اى بـرادران! اگر کسى پدران شما را سب و لعن کند او را از اسلام خارج میدانید؟ برادرى دینـى خود را با او قطع میکنید؟ گفتند: نه. شیخ گفت: اصحاب نیز پدران روحانى ما هستند و اگر کسى نسبت به بعضى از آنها دچـار بـدبینى بـوده و به آنها ناسزا گوید، موجب خروج وى از اسلام و برادرى اسلامى نخواهد گشت. بـه عـلاوه، اگر این مصائب و تفرقه و جداییها نبود که لزومى نداشت ما در اینجا دور هم جمع شویم. ما در اینجا گرد هم آمـده ایم تـا مـشکلات و بیماریهاى اجتماعى را بررسى کنیم و به درمان اساسى آنها بپردازیم. بالأخره شیخ عـبدالمجید سـلیم آنها را آرام ساخت اما این توطئه باعث شد که شیخ نتواند فتواى تاریخى خود را مبنى بر جواز پیروى از مـذهب شـیعه صـادر کند و این کار چندین سال به تأخیر افتاد تا این که به دست شاگرد توانایش شیخ محمود شـلتوت انـجام گرفت.<ref> بیآزار شیرازى، 1379، ص 194ـ191 و بیآزار شیرازى، 1377،ص343.</ref> | ||
=ارتباط سلیم با | =ارتباط سلیم با آیتالله بروجردى= | ||
گام دیگرى که عبدالمجید سلیم و دیگر ارکان تقریب در مـسیر گـسترش تقریب برداشتند ایجادارتباطهاى گسترده با عالمان دیگر کشورها و مذاهب بود. این ارتباطات بـا عـلماى کشـورهاى گوناگون مانند پاکستان، برخى کشورهاى آفریقایى و... ادامه یافت و بارها تا مراحل حل مشکلات آنان پیشرفت. در این مـیان، ارتـباط عبدالمجید سلیم و بعد از وى شاگردش شیخ محمود شلتوت با علماى شیعه به عنوان صـاحبان فـقه پویا و مجتهدان آزاداندیش، توجه محققان را به خود جلب میکند. ارتباطات از طرق مختلف مانند مکاتبه، اعزام نماینده، مـلاقات و... انـجام میگرفت. در یکى از این نامه ها، شیخ سلیم به | گام دیگرى که عبدالمجید سلیم و دیگر ارکان تقریب در مـسیر گـسترش تقریب برداشتند ایجادارتباطهاى گسترده با عالمان دیگر کشورها و مذاهب بود. این ارتباطات بـا عـلماى کشـورهاى گوناگون مانند پاکستان، برخى کشورهاى آفریقایى و... ادامه یافت و بارها تا مراحل حل مشکلات آنان پیشرفت. در این مـیان، ارتـباط عبدالمجید سلیم و بعد از وى شاگردش شیخ محمود شلتوت با علماى شیعه به عنوان صـاحبان فـقه پویا و مجتهدان آزاداندیش، توجه محققان را به خود جلب میکند. ارتباطات از طرق مختلف مانند مکاتبه، اعزام نماینده، مـلاقات و... انـجام میگرفت. در یکى از این نامه ها، شیخ سلیم به آیتالله بروجردى که پیامى شفاهى برایش فرستاده بـود، مـینویسد: پیام شفاهى از طریق آقاى قمى رسید. از حـمایتها و اعـتماد حـضرت عالى به اینجانب و از اینکه فکر تقریب بین مـذاهب اسـلامى مورد عنایت فراوان شماست تشکر میکنم». <ref>بیآزار شیرازى،1377، ص 7 و 276. </ref> | ||
=آثار عبدالمجید سلیم= | =آثار عبدالمجید سلیم= | ||
از این شخصیت مذهبى، علمى و اجتماعى، آثار زیادى در حوزه هاى مذهبى و اجتماعى بر جاى مانده که مجموعه سخنرانیها و فتواهاى وى از آن جمله است. محمد عبدالمنعم خفاجى مینویسد:«آثار زیادى در الازهـر بـر جاى گذاشت». <ref>خفاجى، ج 1، ص 257. </ref> <br> | از این شخصیت مذهبى، علمى و اجتماعى، آثار زیادى در حوزه هاى مذهبى و اجتماعى بر جاى مانده که مجموعه سخنرانیها و فتواهاى وى از آن جمله است. محمد عبدالمنعم خفاجى مینویسد:«آثار زیادى در الازهـر بـر جاى گذاشت». <ref>خفاجى، ج 1، ص 257. </ref> <br> |