۸۷٬۸۰۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جریان شناسی' به 'جریانشناسی') |
جز (جایگزینی متن - ' گرا ' به 'گرا ') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=جماعت اسلامی و انتخابات= | =جماعت اسلامی و انتخابات= | ||
در نخستین سالهای پرفراز و نشیب تاریخ پاکستان، جماعت اسلامی ناکامیهای انتخاباتی چندی، مانند انتخابات ایالتی ۱۹۵۱م/۱۳۳۰خ، را متحمل شد. در همین سالها اختلاف نظرهای درونی هم در جماعت اسلامی پدیدار گشت. بیشتر این اختلافها برسر حضور یا عدم حضور جماعت اسلامی در فرایندهای رسمی و قانونی سیاسی کشور بود. در واقع در جماعت اسلامی کسانی بودند که مایل نبودند جماعت به حزبی سیاسی همچون دیگر احزاب سیاسی تبدیل گردد. به نظر آنها جماعت میبایست یک سازمان مذهبی و | در نخستین سالهای پرفراز و نشیب تاریخ پاکستان، جماعت اسلامی ناکامیهای انتخاباتی چندی، مانند انتخابات ایالتی ۱۹۵۱م/۱۳۳۰خ، را متحمل شد. در همین سالها اختلاف نظرهای درونی هم در جماعت اسلامی پدیدار گشت. بیشتر این اختلافها برسر حضور یا عدم حضور جماعت اسلامی در فرایندهای رسمی و قانونی سیاسی کشور بود. در واقع در جماعت اسلامی کسانی بودند که مایل نبودند جماعت به حزبی سیاسی همچون دیگر احزاب سیاسی تبدیل گردد. به نظر آنها جماعت میبایست یک سازمان مذهبی و آرمانگرا باقی میماند و از طریق آموزش دینی، انتشار کتاب، سخن رانی و مانند آن بر نگرش دینی مردم پاکستان، و از این طریق بر فرایندهای سیاسی آن تاثیر میگذاشت. | ||
در این میان ناکامیهای انتخاباتی هم به اختلاف نظرهای درونی بر سر برگزیدن رویکرد سیاسی مناسب دامن زد. رویه مورد حمایت مودودی بر پایه انتخاب راهکارهای سیاسی و قانون مند به جای شیوه انقلابی و تبلیغی محض، با خردهگیریهای فراوانی در درون روبرو شد که اوج آن در سال ۱۹۵۷م/۱۳۳۶خ رخ داد. کنارهگیری «امین احسن اصلاحی» و «مولانا کوثر نیازی» از عضویت در جماعت اسلامی از رخدادهای پراهمیتی بود که ژرفای شکاف در جماعت اسلامی را نشان میداد. با این همه مودودی همواره از روش خود دفاع مینمود و دست از آن نکشید. در نتیجه این سیاست به راهبرد بنیادین جماعت اسلامی در سالهای پسین تبدیل گشت. نتیجه دیگر این رویدادها، تثبیت جایگاه رهبری مودودی در درون جماعت اسلامی پس از کنارهگیری شماری از رهبران برجسته آن بود<ref>(سید اسعد گیلانی:۱۴۰-۱۴۱؛ Ayesha Jalal: 266; Vali Reza Nasr, 1996: 43)</ref>. | در این میان ناکامیهای انتخاباتی هم به اختلاف نظرهای درونی بر سر برگزیدن رویکرد سیاسی مناسب دامن زد. رویه مورد حمایت مودودی بر پایه انتخاب راهکارهای سیاسی و قانون مند به جای شیوه انقلابی و تبلیغی محض، با خردهگیریهای فراوانی در درون روبرو شد که اوج آن در سال ۱۹۵۷م/۱۳۳۶خ رخ داد. کنارهگیری «امین احسن اصلاحی» و «مولانا کوثر نیازی» از عضویت در جماعت اسلامی از رخدادهای پراهمیتی بود که ژرفای شکاف در جماعت اسلامی را نشان میداد. با این همه مودودی همواره از روش خود دفاع مینمود و دست از آن نکشید. در نتیجه این سیاست به راهبرد بنیادین جماعت اسلامی در سالهای پسین تبدیل گشت. نتیجه دیگر این رویدادها، تثبیت جایگاه رهبری مودودی در درون جماعت اسلامی پس از کنارهگیری شماری از رهبران برجسته آن بود<ref>(سید اسعد گیلانی:۱۴۰-۱۴۱؛ Ayesha Jalal: 266; Vali Reza Nasr, 1996: 43)</ref>. |