۸۷٬۷۷۵
ویرایش
نهضت جعفریه پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'درگیری ها' به 'درگیری‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'تنش ها' به 'تنش‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'درگیری ها' به 'درگیری‌ها') |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
تفاوت اساسی دوره سوم با دوره دوم، در رویکرد کلان نهضت جعفریه نسبت به مسائل کشور بود. دوره دوم، دوره آرمان‌گرایی بود که رهبر نهضت به مبارزه انقلابی با نفوذ امریکا و استبداد داخلی می‌پرداخت و برای برقراری حکومت اسلامی در پاکستان تلاش می‌کرد؛ اما، در دوره سوم در این رویکرد تجدیدنظر شد و نهضت راهبردی واقع‌گرایانه و تا حدودی عمل‌گرایانه را در پیش گرفت. ساجدعلی نقوی برای فرونشاندن درگیریهای فرقه‌ای، اقداماتی کرد و کوشید مناسبات سازمان‌یافته‌ای با احزاب اسلامی اهل سنّت، مانند [[جماعت اسلامی]]، [[جمعیت العلمای اسلام]]، [[جمعیت العلمای پاکستان]] و [[جمعیت اهل حدیث ]]و حتی [[سپاه صحابه]]، برقرار کند. وزیر مذهبی فدرال، عبدالستار نیازی، برای وحدت گروه های شیعه و [[اهل سنّتِ]] [[دیوبندی]]، [[بریلوی]] و [[اهل‌حدیث]]، [[کمیته اتحاد بین‌المسلمین]] را، با عضویت سی تن از علمای مذاهب اسلامی، تشکیل داد که آنان در مهر 1370/ سپتامبر 1991، مجموعه‌ای را با عنوان «[[ضابطه اخلاق]]» تدوین و تصویب کردند و سران نهضت نیز آن را امضا نمودند. در ضابطه اخلاق، [[فرقه‌گرایی]] در کشور محکوم و پیروی از شیوه‌هایی برای حل مناقشات به گروه ها توصیه شده است. | تفاوت اساسی دوره سوم با دوره دوم، در رویکرد کلان نهضت جعفریه نسبت به مسائل کشور بود. دوره دوم، دوره آرمان‌گرایی بود که رهبر نهضت به مبارزه انقلابی با نفوذ امریکا و استبداد داخلی می‌پرداخت و برای برقراری حکومت اسلامی در پاکستان تلاش می‌کرد؛ اما، در دوره سوم در این رویکرد تجدیدنظر شد و نهضت راهبردی واقع‌گرایانه و تا حدودی عمل‌گرایانه را در پیش گرفت. ساجدعلی نقوی برای فرونشاندن درگیریهای فرقه‌ای، اقداماتی کرد و کوشید مناسبات سازمان‌یافته‌ای با احزاب اسلامی اهل سنّت، مانند [[جماعت اسلامی]]، [[جمعیت العلمای اسلام]]، [[جمعیت العلمای پاکستان]] و [[جمعیت اهل حدیث ]]و حتی [[سپاه صحابه]]، برقرار کند. وزیر مذهبی فدرال، عبدالستار نیازی، برای وحدت گروه های شیعه و [[اهل سنّتِ]] [[دیوبندی]]، [[بریلوی]] و [[اهل‌حدیث]]، [[کمیته اتحاد بین‌المسلمین]] را، با عضویت سی تن از علمای مذاهب اسلامی، تشکیل داد که آنان در مهر 1370/ سپتامبر 1991، مجموعه‌ای را با عنوان «[[ضابطه اخلاق]]» تدوین و تصویب کردند و سران نهضت نیز آن را امضا نمودند. در ضابطه اخلاق، [[فرقه‌گرایی]] در کشور محکوم و پیروی از شیوه‌هایی برای حل مناقشات به گروه ها توصیه شده است. | ||
نهضت در اواخر 1373 ش/ اوایل 1995 گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت که به تشکیل «ملی یکجهتی کونسل» ([[شورای همبستگی ملی]]) در 4 فروردین/ 24 مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروه های اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام [[گروه فضل‌الرحمان]] و [[سمیع‌الحق]]، جمعیت العلمای پاکستان، [[گروه نیازی]]، [[تحریک منهاج‌القرآن]] و جمعیت اهل حدیث شرکت داشتند. هدف از تشکیل این اتحاد، پایان دادن به | نهضت در اواخر 1373 ش/ اوایل 1995 گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت که به تشکیل «ملی یکجهتی کونسل» ([[شورای همبستگی ملی]]) در 4 فروردین/ 24 مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروه های اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام [[گروه فضل‌الرحمان]] و [[سمیع‌الحق]]، جمعیت العلمای پاکستان، [[گروه نیازی]]، [[تحریک منهاج‌القرآن]] و جمعیت اهل حدیث شرکت داشتند. هدف از تشکیل این اتحاد، پایان دادن به درگیریهای مذهبی و منزوی کردن سپاه صحابه و فشار آوردن به آن گروه برای توقف عملیات خشونت بار آن بود؛ اما این اتحاد نتوانست به درگیریهای فرقه‌ای پایان دهد. در 6 تیر 1380/ 27 ژوئن 2001، شش حزب اسلامی، با عنوان [[مجلس متحده عمل]]، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف از این اتحاد، برقراری نظام جمهوری واقعی اسلامی اعلام شده بود. | ||
=فعالیت های عمده نهضت جعفری= | =فعالیت های عمده نهضت جعفری= | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
==فعالیت های سیاسی ـ حقوقی== | ==فعالیت های سیاسی ـ حقوقی== | ||
دوم، فعالیت های سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن | دوم، فعالیت های سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیری‌ها و التهابات فرقه‌ای. در دهه 1370 ش/ 1990 و نیمه اول دهه 1380 ش/2000، عملیات خشونت بار و فرقه‌ای سپاه صحابه و «لشکر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه 1360 ش/1980 بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقه‌گرایانه قرار می‌گرفتند، اما از اوایل دهه 1370 ش/1990 به بعد، همه شیعیان به گونه‌ای هدف حملات سپاه صحابه و لشکر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداری ها می‌شد که تلفات زیادی نیز به همراه داشت. از سوی دیگر، [[اعظم طارق]] سرکرده سپاه صحابه که در انتخابات 1370 ش/ 1991 به نمایندگی مجلس پاکستان برگزیده شده بود، لایحه «[[ناموس صحابه]]» را با جمع‌آوری امضای چهل نماینده در 1372 ش/1993 به مجلس داد که مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود. همچنین «[[لایحه شریعت]]»، که از زمان ضیاءالحق به بعد یکی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانون گذاری پاکستان بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی از تصویب لوایح ضدشیعی در مجلس و دولت جلوگیری کند. | ||
=ممنوعیت فعالیت نهضت= | =ممنوعیت فعالیت نهضت= | ||